قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون‌روتردام درمورد آئین اعلام رضایت قبلی برای برخی مواد‌شیمیائی و سموم دفع آفات خطرناک در تجارت بین‌المللی
قانون الحاق دولت جمهوري اسلامي ايران به كنوانسيون‌روتردام درمورد آئين اعلام رضايت قبلي براي برخي
مواد‌شيميائي و سموم دفع آفات خطرناك در تجارت بين‌المللي
ماده واحده - به دولت جمهوري اسلامي ايران اجازه داده مي‌شود به كنوانسيون‌روتردام در مورد آيين
اعلام رضايت قبلي براي مواد شيميايي و آفت‌كش‌هاي خطرناك‌خاص در تجارت بين‌المللي ملحق شود و سند
تصويب آن را نزد مرجع نگهدارنده توديع‌نمايد.
بسم‌الله الرحمن الرحيم
كنوانسيون روتردام درمورد آئين اعلام رضايت قبلي براي‌برخي مواد شيميائي و سموم دفع آفات خطرناك در
تجارت‌بين‌المللي
اعضاء اين كنوانسيون :
با آگاهي از تأثير زيانبار برخي از مواد شيميايي و سموم دفع آفات خطرناك در‌تجارت بين‌الملل بر محيط
زيست و سلامت انسان، با يادآوري مفاد مربوط به اعلاميه ريو‌درخصوص محيط زيست و توسعه و فصل 19 دستور
كار 21 در مورد «مديريت صحيح‌سازگار با محيط زيست مواد شيميايي سمي از جمله جلوگيري از نقل و انتقال
بين‌المللي‌محصولات سمي و خطرناك به طور غيرقانوني» با در نظر داشتن وظيفه به عهده گرفته شده‌از سوي
برنامه محيط زيست ملل متحد (يونپ) و سازمان خوار و بار و كشاورزي ملل‌متحد (فائو) در اجراي آيين اعلام
رضايت قبلي داوطلبانه همانگونه كه در راهنماي اصلاح‌شده لندن برنامه محيط زيست ملل متحد جهت تبادل
اطلاعات مربوط به مواد شيميايي‌در تجارت بين‌الملل تنظيم شده‌است (از اين پس به عنوان راهنماي اصلاح شده
لندن‌ناميده مي‌شود) و مقررات بين‌المللي سازمان خوار و بار و كشاورزي ملل متحد در زمينه‌توزيع و كاربرد سموم
دفع آفات (از اين پس به عنوان مقررات بين‌المللي ناميده مي‌شود) با‌مد نظر قراردادن شرايط و الزامات ويژه
كشورهاي در حال توسعه و كشورهاي با اقتصاد در‌حال گذر، مخصوصاً ضرورت تحكيم قابليت‌ها و ظرفيت‌هاي
ملي جهت مديريت مواد‌شيميايي از
جمله انتقال فناوري، تأمين كمك‌هاي فني و مالي و ارتقاي سطح همكاري‌ها‌بين اعضا با توجه به نيازهاي خاص
برخي كشورها به اطلاعات مربوط به نقل و انتقال مواد‌عبوري، با تصديق اين مطلب كه اعمال مديريت صحيح مواد
شيميايي بايد در همه‌كشورها ارتقا يابد از جمله با مدنظر قرار دادن معيارهاي داوطلبانه‌اي كه در
مقررات‌بين‌المللي و آيين اخلاقي برنامه محيط زيست ملل متحد در زمينه تجارت بين‌المللي مواد‌شيميايي وضع
شده‌است، با تمايل به ابراز اطمينان از اينكه مواد شيميايي خطرناك كه از‌قلمرو آنها صادر مي‌شود مطابق با
اصول راهنماي اصلاح شده لندن و مقررات بين‌المللي‌به نحوي بسته‌بندي و بر چسب زده شود كه به اندازه
كافي حافظ سلامت انسان و محيط‌زيست باشد، با تصديق اينكه سياست‌هاي تجاري و محيط زيستي با هدف
دستيابي به‌توسعه پايدار بايد مورد حمايت متقابل باشد
با تأكيد بر اينكه هيچ چيز در اين كنوانسيون نبايد به نحوي تفسير شود كه در حقوق‌و تعهدات يك عضو
كه از توافقنامه‌هاي بين‌المللي موجود ناظر بر مواد شيميايي در‌تجارت بين‌المللي يا حفظ محيط زيست ناشي
مي‌شود، تغيير ايجاد نمايد، با درك اينكه‌عبارت فوق به مفهوم ايجاد سلسله مراتب بين اين كنوانسيون و ساير
توافق‌هاي بين‌المللي‌نيست، با تصميم بر حفظ سلامت انسان از جمله سلامت مصرف كنندگان و كارگران
و‌محيط زيست در برابر تأثيرات بالقوه زيانبار برخي مواد شيميايي و سموم دفع آفات‌خطرناك در تجارت
بين‌الملل،
به شرح ذيل توافق نمودند:
ماده 1 - هدف
هدف اين كنوانسيون ارتقاي مسئوليت مشترك و تلاش‌هاي مبتني بر همكاري بين‌اعضا در تجارت
بين‌المللي برخي مواد شيميايي خطرناك به منظور حفظ سلامت انسان و‌محيط زيست از آسيب‌هاي بالقوه و
مساعدت در جهت استفاده سازگار با محيط زيست‌آنها مي‌باشد كه از طريق تسهيل نمودن تبادل اطلاعات
درخصوص ويژگي‌هاي مواد‌شيميايي با پيش‌بيني فرآيند تصميم‌گيري ملي در رابطه با واردات و صادرات آنها و
اعلام‌اين تصميمات به اعضا انجام مي‌شود.
ماده 2 - تعاريف
از نظر اين كنوانسيون:
الف - «ماده شيميايي» عبارت از ماده‌اي است كه خواه به خودي خود يا به صورت‌مخلوط يا آماده‌سازي
و خواه از طريق توليد يا از طريق طبيعت به دست آمده‌باشد، اما‌شامل هيچ نوع موجود زنده نمي‌شود. ماده
شيميايي شامل طبقه‌بندي زير مي‌باشد: سموم‌دفع آفات (از جمله تركيبات سموم دفع آفات به شدت خطرناك)
و صنعتي.
ب - «ماده شيميايي منع شده» به معني ماده شيميايي‌اي است كه تمامي‌كاربردهاي آن به منظور
حفظ سلامت انسان يا محيط زيست توسط آخرين اقدام قانوني در‌يك يا چند طبقه‌بندي ممنوع شده‌است. اين
اصطلاح شامل ماده شيميايي مي‌شود كه‌جهت اولين استفاده مورد تأييد قرار نگرفته يا توسط صنايع از بازار
داخلي جمع‌آوري يا از‌بررسي‌هاي بعدي در روند تأييد داخلي خودداري شده‌است و همچنين شامل مواردي‌است
كه در آنها شواهد كافي وجود دارد مبني بر اينكه اقدام فوق به منظور حفظ سلامت‌انسان يا محيط زيست اتخاذ
شده‌است؛
ج - «ماده شيميايي به شدت محدود شده» به معني يك ماده شيميايي است كه‌عملاً به جز برخي
كاربردهاي خاص مجاز تمامي موارد مصرف آن در يك يا چند‌طبقه‌بندي به منظور حفظ سلامت انسان يا محيط
زيست توسط آخرين اقدام قانوني‌ممنوع شده‌است و شامل ماده شيميايي مي‌شود كه عملاً تمامي موارد
مصرف آن مورد‌تأييد قرار نگرفته يا توسط صنايع از بازار داخلي جمع‌آوري و يا از بررسي‌هاي بعدي در‌روند تصميم
داخلي خودداري شده‌است و همچنين شامل مواردي است كه در آنها‌شواهد كافي وجود دارد مبني بر اينكه
اقدام فوق به منظور حفظ سلامت انسان يا محيط‌زيست اتخاذ شده‌است.
د - «تركيب سموم دفع آفات به شدت خطرناك» به معني ماده شيميايي عرضه‌شده جهت دفع آفاتي
است كه عوارض محيط زيستي يا بهداشتي شديدي ايجاد مي‌كند‌كه اين عوارض در كوتاه مدت پس از بروز يك يا
چند نشانه در هنگام مصرف قابل مشاهده‌است.
هـ - «آخرين اقدام قانوني» به معني اقدامي است كه توسط يك عضو با هدف‌ممنوع كردن يا ايجاد
محدوديت شديد در مورد يك ماده شيميايي انجام مي‌گيرد، به‌طوري كه عضو مذكور از هر گونه اقدام قانوني
بعدي بي‌نياز خواهدبود.
و - «واردات» و «صادرات» در مفاهيم مربوط به معني نقل و انتقال يك ماده‌شيميايي از يك عضو به
عضو ديگر بوده ولي عمليات عبوري محض را شامل نمي‌شود.
ز - «عضو» به معني يك كشور يا يك سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي است كه‌رضايت خود را براي
التزام به اين كنوانسيون اعلام كرده‌است و كنوانسيون در مورد آن‌لازم‌الاجرا است.
ح - «سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي» به معني سازماني است كه توسط دول‌حاكم در يك منطقه
مشخصي ايجاد شده‌است و كشورهاي عضو آن در رابطه با مسائل‌تابع اين كنوانسيون به آن سازمان صلاحيت
داده‌اند و به سازمان مذكور اختيار داده‌شده تا‌طبق مقررات داخلي خود براي امضاء، تنفيذ، قبول، تصويب يا الحاق
به كنوانسيون اقدام‌نمايد.
ط - «كار گروه (كميته) بررسي شيميايي» به معني نهاد فرعي موضوع بند (6) ماده(18)
مي‌باشد.
ماده 3 - حيطه شمول كنوانسيون
1 - اين كنوانسيون درخصوص موارد زير قابل اجرا مي‌باشد:
الف - مواد شيميايي ممنوع يا به شدت محدود شده و
ب - تركيبات سموم دفع آفات به شدت خطرناك
2- اين كنوانسيون درخصوص موارد زير قابل اجرا نمي‌باشد:
الف - مواد مخدر و روانگردان
ب - مواد راديواكتيو
ج - ضايعات
د - سلاح‌هاي شيميايي
هـ - داروها، از جمله داروهاي انساني و دامي
و - مواد شيميايي استفاده شده به عنوان افزودني‌هاي غذايي
ز - مواد غذايي
ح - مواد شيميايي به اندازه‌اي كه احتمال تأثير بر سلامتي انسان يا محيط زيست‌نداشته‌باشد
مشروط بر اينكه واردات مواد مذكور به شرح زير باشد:
(1) - براي اهداف تحقيقاتي يا تجزيه و تحليل يا
(2) - توسط يك فرد جهت استفاده شخصي به طوري كه مقدار آن براي چنين‌مصرفي معقول و
توجيه‌پذير باشد
ماده 4 - مراجع ملي تعيين شده
1 - هر عضو بايد يك يا چند مرجع ملي را كه از سوي آن عضو جهت اجراي‌وظايف اداري مورد
درخواست اين كنوانسيون داراي اختيار خواهدبود، تعيين نمايد.
2 - هر عضو بايد براي اطمينان از اينكه چنين مرجع يا مراجعي براي اجراي مؤثر‌وظايف خود منابع كافي
را در اختيار دارند، تلاش نمايد.
3 - هر عضو حداكثر تا تاريخ لازم‌الاجرا شدن اين كنوانسيون براي خود، بايد نام و‌نشاني چنين مرجع يا
مراجعي را به دبيرخانه اعلام نمايد. آن عضو بايد بلافاصله دبيرخانه‌را از هر گونه تغييري در نام و نشاني چنين
مرجعي يا مراجعي مطلع نمايد.
4 - دبيرخانه بايد فوراً اعضا را از اطلاعيه‌هايي كه به موجب بند (3) دريافت‌مي‌كند، مطلع نمايد.
ماده 5 - آيين كار مربوط به مواد شيميايي منع يا به شدت محدودشده
1 - هر عضو كه اقدام به تصويب آخرين اقدام قانوني مي‌نمايد بايد مراتب را كتباً به‌دبيرخانه اعلام
نمايد. چنين اطلاعيه‌اي بايد در اسرع وقت و در هر حال حداكثر تا نود روز‌از تاريخي كه آخرين اقدام قانوني به اجرا
درآمده است ارسال شود و بايد حاوي اطلاعات‌مقرر در ضميمه (1) در صورت دسترسي به آن باشد.
2 - هر عضو در تاريخ لازم‌الاجرا شدن اين كنوانسيون براي خود، بايد آخرين اقدام‌قانوني خود را كه در
آن زمان نافذ است كتباً به دبيرخانه اعلام نمايد. عضوي كه قبلاً‌اطلاعيه‌هاي مربوط به آخرين اقدام قانوني نهايي
را به موجب راهنماي اصلاح شده لندن‌يا مقررات بين‌المللي تسليم نموده‌است نيازي به ارائه مجدد اين
اطلاعيه‌ها نخواهد‌داشت.
3 - دبيرخانه در اسرع وقت و در هرحال حداكثر تا شش ماه بعد از دريافت اطلاعيه‌به موجب بندهاي (1)
و (2) تأييد خواهدكرد كه آيا اطلاعيه حاوي اطلاعات مقرر در‌ضميمه (1) مي‌باشد يا خير چنانچه اطلاعيه حاوي
اطلاعات درخواستي باشد، دبيرخانه‌بايد بلافاصله خلاصه‌اي از اطلاعات دريافتي را براي كليه اعضا ارسال نمايد.
اگر اطلاعيه‌حاوي اطلاعات درخواستي نباشد، دبيرخانه بر همين اساس عضو اطلاعيه دهنده را‌مطلع خواهد
نمود.
4 - دبيرخانه هر شش ماه بايد خلاصه‌اي از اطلاعات دريافتي به موجب بندهاي(1) و (2) از جمله
اطلاعات مربوط به اطلاعيه‌هايي را كه حاوي كليه اطلاعات‌درخواستي در ضميمه (1) نيستند، به اعضا اعلام
نمايد.
5 - هرگاه دبيرخانه حداقل يك اطلاعيه از هر يك از دو منطقه اعلام رضايت قبلي‌درخصوص يك ماده
شيميايي خاص كه الزامات مذكور در ضميمه (1) را دارا مي‌باشد،دريافت نمايد، بايد آنها را به كار گروه (كميته)
بررسي شيميايي ارائه نمايد. تركيب مناطق‌اعلام رضايت قبلي بايد در تصميم مبتني بر اجماع كه در اولين
اجلاس فراهمايي(كنفرانس) اعضا اتخاذ مي‌شود، مشخص گردد.
6 - كار گروه (كميته) بررسي شيميايي بايد اطلاعات مندرج در چنين اطلاعيه‌هايي‌را مطابق با
ملاك‌هاي مذكور در ضميمه (2) بررسي نموده و درخصوص تبعيت ماده‌شيميايي مورد نظر از آيين كار اعلام
رضايت قبلي و لزوم اضافه شدن به فهرست ضميمه(3) توصيه‌هاي لازم را به كنفرانس اعضا بنمايد.
ماده 6- آيين كار مربوط به تركيبات سموم دفع آفات به شدت خطرناك
1 - هر عضو كه جزء كشورهاي در حال توسعه يا كشورهاي با اقتصاد در حال گذر‌باشد و مشكلات
ناشي از يك تركيب از سموم دفع آفات به شدت خطرناك را به هنگام‌استفاده از آنها در قلمرو خود تجربه مي‌كند،
مي‌تواند درج آن تركيب از سموم دفع آفات به‌شدت خطرناك را در ضميمه (3) به دبيرخانه پيشنهاد دهد. براي ارائه
پيشنهاد بهتر عضو‌مزبور مي‌تواند از نظرات فني تخصصي هر منبع بهره جويد. پيشنهاد مذكور بايد حاوي‌اطلاعات
درخواستي در قسمت (1) ضميمه (4) باشد.
2 - دبيرخانه در اسرع وقت و در هر حال حداكثر تا شش ماه بعد از دريافت هر‌پيشنهاد به موجب
قسمت اول ضميمه (4) نسبت به بررسي و تأييد اينكه آيا پيشنهاد‌حاوي اطلاعات درخواستي در قسمت ضميمه
(4) است اقدام خواهد نمود. چنانچه‌پيشنهاد، حاوي اطلاعات درخواستي باشد، دبيرخانه بايد بلافاصله خلاصه‌اي
از‌اطلاعات دريافتي را براي كليه اعضا ارسال نمايد. اگر پيشنهاد، حاوي اطلاعات‌درخواستي نباشد، دبيرخانه بر
همين اساس عضو اطلاعيه دهنده را مطلع خواهدنمود.
3 - دبيرخانه بايد اطلاعات اضافي مذكور در قسمت (2) ضميمه (4) درخصوص‌پيشنهاد ارائه شده به
موجب بند (2) را جمع‌آوري نمايد.
4- هرگاه الزامات بندهاي (2) و (3) فوق در يك تركيب خاصي از سموم دفع آفات‌به شدت خطرناك
موجود باشد، دبيرخانه بايد پيشنهاد و اطلاعات مربوط را به كار گروه(كميته) بررسي شيميايي ارائه دهد.
5 - كار گروه (كميته) بررسي شيميايي بايد اطلاعات مندرج در پيشنهاد مذكور و‌اطلاعات اضافي
جمع‌آوري شده را مطابق با ملاك‌هاي مذكور در قسمت (3) ضميمه (4)بررسي نموده و درخصوص تبعيت تركيب
سموم دفع آفات شديداً خطرناك مورد بحث از‌آيين كار اعلام رضايت قبلي و بر اين اساس لزوم اضافه شدن به
فهرست ضميمه (3)توصيه‌هاي لازم را به كنفرانس اعضا بنمايد.
ماده 7- فهرست كردن مواد شيميايي در ضميمه 3
1 - در مورد هر ماده شيميايي كه كار گروه (كميته) بررسي شيميايي تصميم به‌توصيه آن براي اضافه
شدن به فهرست ضميمه (3) بگيرد پيش‌نويس سند راهنماي‌تصميم را آماده خواهدكرد. سند راهنماي تصميم
بايد حداقل براساس اطلاعات مشخص‌شده در ضميمه (1) يا برحسب مورد، حاوي اطلاعات مذكور در ضميمه (4)
باشد و‌اطلاعات مربوط به كاربردهاي ماده شيميايي مذكور را در يك طبقه‌بندي به غير از‌طبقه‌بندي كه آخرين
اقدام قانوني در مورد آن اجرا مي‌شود، شامل گردد.
2 - توصيه مذكور در بند (1) به همراه پيش نويس سند راهنمايي تصميم بايد به‌كنفرانس اعضا ارائه
شود. كنفرانس اعضا بايد درخصوص تبعيت ماده شيميايي از مقررات‌اعلام رضايت قبلي و بر اين اساس لزوم
اضافه شدن به فهرست ضميمه (3) و نيز‌درخصوص تصويب پيش نويس سند راهنماي تصميم، تصميمات لازم را
اتخاذ نمايد.
3 - هرگاه براي درج يك ماده شيميايي در ضميمه (3) تصميمي اتخاذ شده‌باشد و‌سند راهنماي
تصميم مربوط نيز توسط كنفرانس اعضا تصويب شده‌باشد، دبيرخانه بايد‌بلافاصله اين اطلاعات را به كليه اعضا
اعلام نمايد.
ماده 8 - مواد شيميايي در آيين كار داوطلبانه اعلام رضايت قبلي
به غير از ماده شيميايي كه در ضميمه (3) درج شده‌است براي هر ماده شيميايي كه‌قبل از تاريخ
اولين اجلاس كنفرانس اعضا در آيين كار داوطلبانه اعلام رضايت قبلي‌گنجانده شده باشد، كنفرانس اعضا بايد در
آن اجلاس در مورد درج آن ماده شيميايي در‌ضميمه (3) تصميم‌گيري نمايد به شرط آنكه مجاب شود كه كليه
الزامات براي درج در آن‌ضميمه انجام شده‌است.
ماده 9 - حذف مواد شيميايي از ضميمه (3)
1 - چنانچه يك عضو، اطلاعاتي را كه زمان تصميم‌گيري براي درج يك ماده‌شيميايي در ضميمه (3)،
قابل دسترس نبوده به دبيرخانه ارائه دهد و آن اطلاعات نشان‌دهد كه درج آن طبق معيارهاي مربوط در ضميمه
(2) يا بر حسب مورد ضميمه (4) ديگر‌قابل توجيه نيست، دبيرخانه بايد اطلاعات مذكور را به كار گروه (كميته)
بررسي شيميايي‌ارسال نمايد.
2 - كار گروه (كميته) بررسي شيميايي بايد اطلاعاتي را كه طبق بند (1) دريافت‌مي‌كند بررسي نمايد.
براي هر ماده شيميايي كه كار گروه (كميته) بررسي شيميايي طبق‌معيارهاي مربوط در ضميمه (2) يا بر حسب
مورد ضميمه (4)، تصميم به توصيه براي‌حذف از ضميمه (3) مي‌گيرد بايد يك پيش نويس تجديدنظر شده سند
راهنماي تصميم‌را آماده نمايد.
3 - پيشنهاد مورد اشاره در بند (2) بايد به كنفرانس اعضا ارائه و با پيش نويس‌تجديد نظر شده سند
راهنماي تصميم همراه گردد. كنفرانس اعضا درخصوص حذف ماده‌شيميايي مذكور از ضميمه (3) و تصويب پيش
نويس تجديد نظر شده سند راهنماي‌تصميم، تصميم‌گيري خواهدنمود.
4 - هرگاه براي حذف يك ماده شيميايي از ضميمه (3) تصميمي گرفته شده و سند‌تجديد نظر شده
راهنماي تصميم توسط كنفرانس اعضا تصويب شده باشد، دبيرخانه بايد‌فوراً اين اطلاعات را به كليه اعضا اعلام
نمايد.
ماده 10- تعهدات مربوط به واردات مواد شيميايي مندرج در ضميمه (3)
1 - هر عضو بايد اقدامات قانوني يا اداري مناسب را براي اطمينان از تصميمات به‌موقع نسبت به
واردات مواد شيميايي مندرج در ضميمه (3) اجرا نمايد.
2 - هر عضو در اسرع وقت و در هر حال حداكثر تا نه ماه بعد از تاريخ ارسال سند‌راهنماي تصميم مورد
اشاره در بند (3) ماده (7)، بايد پاسخي را در مورد واردات آتي ماده‌شيميايي مربوطه به دبيرخانه ارسال نمايد.
چنانچه يك عضو پاسخ مذكور را جرح و‌تعديل نمايد بايد بلافاصله پاسخ تجديد نظر شده را به دبيرخانه تسليم
نمايد.
3 - دبيرخانه پس از انقضاي دوره زماني مندرج در بند (2) بلافاصله طي+درخواست كتبي و خطاب به
عضوي كه چنين پاسخي را ارائه نداده ابلاغ نمايد تا اين كار‌را انجام دهد. چنانچه عضو نتواند پاسخي ارائه دهد،
دبيرخانه بايد به نحو مناسب عضو را‌كمك نموده تا در دوره زماني مذكور در آخرين جمله بند (2) ماده (11)، پاسخ
لازم را ارائه‌نمايد.
4 - هر پاسخ به موجب بند (2)، بايد شامل يكي از دو مورد زير باشد:
الف - تصميم نهايي براساس تدابير قانوني يا اداري:
(1) - براي اعلام رضايت جهت واردات
(2) - براي اعلام عدم رضايت جهت واردات يا
(3) - براي اعلام رضايت جهت واردات فقط با رعايت شرايط مشخص شده
ب - پاسخ موقت كه ممكن است شامل موارد ذيل باشد:
(1) - تصميم موقت مبني بر رضايت براي واردات با يا بدون شرايط مشخص، يااعلام عدم رضايت براي
واردات در طول دوره موقت
(2) - بيانيه‌اي مبني بر اينكه تصميم نهايي تحت بررسي جدي است
(3) - درخواست براي كسب اطلاعات بيشتر از دبيرخانه يا از آن عضوي كه آخرين اقدام قانوني
را اعلام كرده‌است
(4) - درخواست از دبيرخانه جهت مساعدت در ارزيابي ماده شيميايي
5 - پاسخ به موجب جزء‌هاي «الف» يا «ب» بند (4) بايد با طبقه‌بندي يا‌طبقه‌بندي‌هاي مشخص شده
براي ماده شيميايي در ضميمه (3) مرتبط باشد.
6 - تصميم نهايي بايد با شرحي از هرگونه اقدامات قانوني يا اداري كه بر آن مبتني‌است، همراه
باشد.
7 - هر عضو بايد حداكثر تا تاريخ لازم‌الاجراشدن اين كنوانسيون براي خود،پاسخ‌هايي را در رابطه با هر
ماده شيميايي مندرج در ضميمه (3) به دبيرخانه ارسال نمايد.عضوي كه چنين پاسخ‌هايي را به موجب راهنماي
اصلاح شده لندن يا مقررات بين‌المللي‌ارائه داده‌است، نيازي به تسليم مجدد آنها ندارد.
8 - هر عضو بايد پاسخ‌هاي خود را كه به موجب اين ماده تهيه نموده‌است مطابق با‌اقدامات قانوني يا
اداري خود در دسترس طرف‌هاي مربوطي كه در حوزه صلاحيتش قرار‌دارند، بگذارد.
9 - عضوي كه به موجب بندهاي (2) و (4) فوق و بند (2) ماده (11) تصميمي‌مبني بر عدم رضايت
براي ورود يك ماده شيميايي يا اعلام رضايت براي ورود آن ماده‌فقط تحت شرايط خاصي اتخاذ مي‌نمايد بايد
همزمان موارد زير را چنانچه قبلاً انجام نداده‌باشد ممنوع يا منوط به همان شرايط نمايد:
الف - ورود ماده شيميايي از هر منبعي و
ب - توليد داخلي ماده شيميايي جهت استفاده داخلي
10 - دبيرخانه بايد هر شش ماه كليه اعضا را از پاسخ‌هايي كه دريافت كرده‌است‌مطلع نمايد. چنين
اطلاعاتي، در صورت در دسترس بودن، بايد شامل شرحي از اقدامات‌قانوني يا اداري باشد كه اين تصميمات
براساس آن اتحاذ شده‌است. دبيرخانه همچنين‌بايد اعضا را از هر گونه قصور در ارسال پاسخ، مطلع نمايد.
ماده 11 - تعهدات مربوط به صادرات مواد شيميايي مندرج در ضميمه (3)
1 - هر عضو صادر كننده بايد:
الف - اقدامات قانوني يا اداري مناسب را جهت اعلام پاسخ‌هاي ارسالي توسط‌دبيرخانه براساس بند
(10) ماده (10) براي طرف‌هاي مربوطي كه در حوزه صلاحيتش‌قرار دارند، انجام دهد.
ب - اقدامات قانوني يا اداري مناسب جهت اطمينان از اين نكته كه صادركنندگاني‌كه در حوزه صلاحيتش
قرار دارند، حداكثر تا شش ماه از تاريخي كه دبيرخانه اعضا را براي‌نخستين بار از چنين پاسخي مطابق با بند (10)
ماده (10) مطلع مي‌سازد، از تصميمات‌مندرج در هر پاسخ تبعيت بنمايند.
ج - اعضاي واردكننده را بنا به درخواست و به طور مقتضي در موارد زير راهنمايي‌و مساعدت
نمايد:
(1) - در به دست آوردن اطلاعات بيشتر براي كمك به آنها جهت اقدام طبق بند(4) ماده (10) و جزء «
ج» بند (2) زير و
(2) - در تقويت ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي خود جهت مديريت ايمني مواد شيميايي‌در مدت طول عمر
آنها.
2 - هر عضو بايد اطمينان حاصل نمايد كه يك ماده شيميايي مندرج در ضميمه(3) از قلمرو خود به هيچ
عضو واردكننده‌اي كه تحت شرايط استثنايي، پاسخي ارسال‌نكرده و يا پاسخ موقت فاقد يك تصميم موقت ارسال
نموده، صادر نمي‌گردد مگر اينكه:
الف - آن ماده، يك ماده شيميايي باشد كه در زمان واردات به عنوان يك ماده‌شيميايي توسط عضو
واردكننده به ثبت رسيده باشد يا
ب - آن ماده، يك ماده شيميايي باشد كه براي آن شواهدي مبني بر اينكه قبلاً‌توسط عضو واردكننده
استفاده و يا به آن عضو واردشده‌است و در رابطه با آن هيچ اقدام‌قانوني جهت ممنوعيت كاربرد آن اتخاذ
نشده‌است يا
ج - رضايت آشكار جهت واردات توسط صادر كننده از طريق مرجع ملي تعيين‌شده عضو واردكننده
تحصيل و دريافت شده‌باشد. عضو واردكننده بايد به چنين‌درخواستي ظرف شصت روز پاسخ داده و فوراً دبيرخانه
را از تصميم خود مطلع نمايد.
تعهدات اعضاي صادركننده به موجب اين بند، در پايان يك دوره شش ماهه و از‌تاريخ اطلاع اوليه به اعضا
مطابق با بند (10) ماده (10) توسط دبيرخانه مبني براينكه يك‌عضو در ارسال پاسخ قصور نموده يا پاسخ موقت
فاقد تصميم موقت ارسال نموده، قابل‌اجرا بوده و به مدت يك سال ادامه خواهدداشت.
ماده 12- اطلاعيه صادرات
1 - چنانچه يك ماده شيميايي كه توسط يك عضو منع يا به شدت محدودشده، از‌قلمرو آن عضو صادر
شود عضو مذكور بايد اطلاعيه صادرات به عضو وارد كننده ارائه‌دهد. اطلاعيه صادرات بايد شامل اطلاعات مندرج
در ضميمه (5) باشد.
2- قبل از اولين صادرات ماده شيميايي مذكور كه پس از تصويب آخرين اقدام‌قانوني انجام مي‌گيرد، بايد
اطلاعيه صادرات ارائه گردد. پس از آن اطلاعيه صادرات قبل از‌اولين صادراتي كه در هر سال تقويمي انجام
مي‌گردد، ارائه خواهدشد. مرجع ملي تعيين‌شده عضو واردكننده مي‌تواند از الزام به اطلاع كه قبل از صادرات بايد
انجام شود، صرف‌نظر نمايد.
3 - يك عضو صادركننده پس از تصويب آخرين اقدام قانوني كه منجر به بروز‌تغييرات مهم در رابطه با
ممنوعيت يا محدوديت شديد آن ماده شيميايي خواهدشد،نسبت به ارائه اطلاعيه روز آمد براي صادرات اقدام
خواهدكرد.
4 - عضو واردكننده بايد وصول اولين اطلاعيه صادرات را كه پس از تصويب‌آخرين اقدام قانوني ارائه
مي‌گردد، اعلام نمايد. چنانچه عضو صادركننده اعلام وصول را‌طي سي روز پس از ارسال اطلاعيه صادرات دريافت
ننمايد، بايد نسبت به ارائه دومين‌اطلاعيه اقدام نمايد. عضو صادركننده بايد تلاش‌هاي لازم را براي حصول
اطمينان از‌دريافت دومين اطلاعيه توسط عضو واردكننده به عمل آورد.
5 - تعهدات عضو كه در بند (1) درج شده هنگامي متوقف خواهدشد كه:
الف - ماده شيميايي در ضميمه (3) درج شده باشد
ب - عضو وارده كننده، طبق بند (2) ماده (10)،پاسخي در مورد آن ماده شيميايي‌به دبيرخانه ارسال
نموده باشد و
ج - دبيرخانه طبق بند (10) ماده (10) اين پاسخ را ميان اعضا توزيع كرده باشد.
ماده 13 - اطلاعاتي كه همراه مواد شيميايي صادرشده ارائه مي‌گردد
1 - كنفرانس اعضا بايد سازمان جهاني گمرك را ترغيب نمايد تا كدهاي گمركي‌مشخص نظام
هماهنگ شده جهت هر يك از مواد شيميايي يا گروه‌هاي مواد شيميايي‌مندرج در ضميمه (3) را به نحو مناسب
تعيين كند. هر عضو بايد مقرر كند در مواردي كه‌براي مواد شيميايي كد تعيين شده‌است، كد مذكور در هنگام
صادرات در بارنامه مربوط‌ذكر گردد.
2 - بدون خدشه به هريك از الزامات مربوط به عضو واردكننده، هر عضو بايد مقرر‌كند صادرات هريك از
مواد شيميايي مندرج در ضميمه (3) و مواد شيميايي منع يا به‌شدت محدود شده در قلمرو آن، موكول به الزامات
مربوط به الصاق بر چسب با توجه به‌استانداردهاي بين‌المللي ذي‌ربط، جهت اطمينان از دسترسي كافي به
اطلاعات مربوط به‌خطرات يا مخاطرات آن مواد نسبت به سلامت انسان يا محيط زيست، خواهدبود.
3 - بدون خدشه به هر يك از الزامات عضو واردكننده هر عضو بايد مقرر كند‌صادرات مواد شيميايي
مشمول الزامات الصاق برچسب محيط زيستي يا بهداشتي در‌قلمرو آن مي‌تواند موكول به الزامات مربوط به
الصاق برچسب با توجه به استانداردهاي‌بين‌المللي ذي‌ربط، جهت اطمينان از دسترسي كافي به اطلاعات مربوط
به خطرات و يا‌مخاطرات آن مواد نسبت به سلامت انسان يا محيط زيست، گردد.
4 - هر عضو صادركننده در رابطه با مواد شيميايي مذكور در بند (2) كه براي‌مقاصد حرفه‌اي به كار
مي‌روند، بايد مقرر كند كه برگه حاوي اطلاعات ايمني مطابق با يك‌چارچوب شناخته شده بين‌المللي، شامل روز
آمدترين اطلاعات قابل دسترس، به هر‌عضو واردكننده ارسال مي‌شود.
5 - اطلاعات مندرج در برچسب الصاق شده و برگه حاوي اطلاعات ايمني تا حد‌امكان بايد به يك يا بيش
از يك زبان رسمي عضو واردكننده ارائه شود.
ماده 14- تبادل اطلاعات
1 - هر عضو بايد به نحو مقتضي و مطابق با اهداف اين كنوانسيون تسهيلات زير را‌فراهم آورد:
الف - تبادل اطلاعات علمي، فني، اقتصادي و حقوقي مرتبط با مواد شيميايي در‌حيطه شمول اين
كنوانسيون از جمله اطلاعات سم‌شناسي، سم‌شناسي بومي و ايمني
ب - ارائه اطلاعات قابل دسترس براي عموم درخصوص اقدامات قانوني داخلي‌مربوط به اهداف اين
كنوانسيون و
ج - در صورت اقتضا ارائه اطلاعات به ساير اعضا به طور مستقيم يا از طريق‌دبيرخانه درخصوص اقدامات
قانوني داخلي كه اساساً يك بار يا بيشتر، استفاده از اين‌ماده شيميايي را محدود مي‌كند.
2 - اعضايي كه به موجب اين كنوانسيون تبادل اطلاعات مي‌نمايند، نسبت به‌حفاظت هر گونه اطلاعات
محرمانه بر اساس توافق متقابل اقدام مي‌نمايند.
3 - اطلاعات زير از نظر اين كنوانسيون محرمانه تلقي نمي‌شود:
الف - اطلاعات مورد اشاره در ضمايم (1) و (4) كه به ترتيب به موجب مواد (5) و(6) ارائه شده
است
ب - اطلاعات مندرج در برگه حاوي اطلاعات ايمني مورد اشاره در بند (4) ماده(13)
ج - تاريخ انقضاي ماده شيميايي
د - اطلاعات مربوط به اقدامات پيشگيرانه از جمله طبقه‌بندي مخاطرات، ماهيت‌خطر و توصيه ايمني
مربوط و
هـ - خلاصه نتايج آزمايش‌هاي مربوط به سم‌شناسي و سم‌شناسي بومي.
4 - تاريخ توليد ماده شيميايي به طور كلي از نظر اين كنوانسيون محرمانه تلقي‌نخواهدشد.
5 - هر عضو خواهان اطلاعات مربوط به نقل و انتقال عبوري مواد شيميايي مندرج‌در ضميمه (3) از
قلمرو آن، مي‌تواند نياز خود را به دبيرخانه گزارش نمايد و دبيرخانه بايد‌بر همين اساس كليه اعضا را مطلع
نمايد.
ماده 15- اجراي كنوانسيون
1 - هر عضو بايد اقداماتي را كه براي ايجاد و تقويت زير ساخت‌ها و نهادهاي ملي‌خود براي اجراي
مؤثر اين كنوانسيون مي‌تواند ضروري باشد، انجام دهد. اين اقدامات‌ممكن است در صورت لزوم شامل تصويب يا
اصلاح اقدامات قانوني يا اداري ملي بوده و‌همچنين مي‌تواند شامل موارد زير باشد:
الف - ايجاد ثبت و پايگاه‌هاي اطلاعاتي ملي از جمله اطلاعات ايمني مربوط به‌مواد شيميايي
ب - تشويق ابتكارات در بخش صنعت جهت ارتقاي ايمني شيميايي و
ج - ترغيب توافقات داوطلبانه با در نظر گرفتن مفاد ماده (16).
2 - هر عضو در حد امكان بايد اطمينان يابد كه عموم مردم به اطلاعات مربوط به‌نحوه كاربرد و مديريت
حوادث جايگزين‌هايي كه از مواد شيميايي مندرج در ضميمه (3)براي سلامت انسان يا محيط زيست ايمن‌تر
هستند، دسترسي مناسب داشته‌باشند.
3 - اعضا توافق مي‌نمايند تا به طور مستقيم يا در موارد مقتضي از طريق‌سازمان‌هاي بين‌المللي
صلاحيتدار در اجراي اين كنوانسيون در سطوح زير منطقه‌اي،منطقه‌اي و جهاني همكاري نمايند.
4 - هيچ چيز در اين كنوانسيون نبايد طوري تفسير شود كه محدود كننده حق اعضا‌براي اتخاذ اقداماتي
كه بيشتر از حد مذكور در كنوانسيون نسبت به حفظ محيط زيست و‌سلامت انسان نافع است تعبير گردد، به
شرطي كه چنين اقداماتي با مفاد كنوانسيون‌هماهنگ بوده و مطابق با حقوق بين‌الملل باشد.
ماده 16- كمك فني
اعضا بويژه با در نظر گرفتن نيازهاي كشورهاي در حال توسعه و كشورهاي با اقتصاد‌در حال گذر در
جهت ارتقاي كمك فني براي توسعه زير ساخت و ظرفيت لازم براي‌مديريت مواد شيميايي براي ايجاد زمينه
جهت اجراي اين كنوانسيون با يكديگر همكاري‌خواهندكرد. اعضايي كه داراي برنامه‌هاي پيشرفته‌تر جهت تنظيم
امور مواد شيميايي‌مي‌باشند، براي ساير اعضا كمك فني و از جمله آموزش فراهم خواهند نمود تا
امور‌زيرساخت و ظرفيت‌هاي آنان در مديريت مواد شيميايي در طول چرخه حيات آنها توسعه‌يابد.
ماده 17- عدم پايبندي
كنفرانس اعضا يابد در اولين فرصت ممكن مقررات و ساز و كارهاي نهادي را جهت‌تعيين عدم پايبندي
به مفاد اين كنوانسيون و برخورد با اعضايي را كه عدم پايبندي آنها‌مشخص مي‌شود تهيه و تصويب نمايد.
ماده 18- كنفرانس اعضا
1 - بدين وسيله كنفرانس اعضا ايجاد مي‌شود.
2 - اولين اجلاس كنفرانس اعضا بايد حداكثر تا يك سال از تاريخ لازم‌الاجراشدن‌اين كنوانسيون با اداره
مشترك مدير اجرايي يونپ و مديركل فائو تشكيل شود. بعد از آن،اجلاس‌هاي عادي كنفرانس اعضا يابد در
فواصل منظم كه توسط كنفرانس مشخص‌مي‌شود، برگزار گردد.
3 - اجلاس‌هاي فوق‌العاده كنفرانس اعضا در مواقعي كه كنفرانس ممكن است‌ضروري بداند يا
براساس درخواست كتبي هر عضو كه حداقل يك سوم اعضا از آن‌حمايت نمايند، برگزار خواهدشد.
4 - كنفرانس اعضا بايد در اولين جلسه، درخصوص آيين كار و مقررات مالي خود و‌هريك از نهادهاي تابع
و همچنين مقررات مالي حاكم بر عملكرد دبيرخانه را از طريق‌اجماع توافق و تصويب نمايد.
5 - كنفرانس اعضا بايد، اجراي اين كنوانسيون را مورد بررسي و ارزيابي مستمر قرار‌دهد. كنفرانس
بايد وظايف محوله از سوي كنوانسيون را اجرا نمايد و بدين منظور بايد:
الف - علاوه بر الزامات بند (6) زير، نهادهاي تابع را كه جهت اجراي كنوانسيون‌ضروري تلقي مي‌نمايد
ايجاد كند
ب - در موارد مقتضي با سازمانهاي بين‌المللي صلاحيتدار و نهادهاي بين‌الدولي و‌غير دولتي همكاري
نمايد و
ج - هر گونه اقدام ديگري كه جهت دستيابي به اهداف اين كنوانسيون مي‌تواند‌ضروري باشد، مورد
بررسي قرارداده و انجام دهد.
6 - كنفرانس اعضا بايد در اولين جلسه خود يك نهاد تابع به نام كارگروه (كميته)بررسي شيميايي به
منظور اجراي وظايف محوله به آن كارگروه (كميته) از طرف اين‌كنوانسيون ايجاد نمايد در اين خصوص:
الف - اعضاي كار گروه(كميته) بررسي شيميايي بايد توسط كنفرانس اعضا تعيين‌شوند. اعضاي اين
كار گروه (كميته) بايد متشكل از تعداد محدودي از كارشناسان تعيين‌شده دولتي در زمينه مديريت مواد شيميايي
باشند. اعضاي كار گروه(كميته) بايد، براساس‌توزيع عادلانه جغرافيايي از جمله با اطمينان از توازن لازم بين
اعضاي توسعه يافته و در‌حال توسعه تعيين شوند.
ب - كنفرانس اعضا بايد درخصوص شرح وظايف، سازمان و نحوه عمل كارگروه(كميته) تصميم
بگيرد.
ج - كميته بايد تلاش لازم را به عمل آورد تا پيشنهاداتش براساس اجماع صورت‌بگيرد. چنانچه كليه
تلاش‌ها براي رسيدن به اجماع بي‌نتيجه بماند و هيچ اجماعي حاصل‌نشود، چنين پيشنهادي بايد به عنوان آخرين
راه حل با راي دوسوم اكثريت اعضاي حاضر‌و راي دهنده تصويب شود.
7 - سازمان ملل متحد، سازمانهاي تخصصي و آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و‌همچنين هر كشور
غير عضو اين كنوانسيون مي‌توانند در جلسه‌هاي كنفرانس اعضا به‌عنوان ناظر حضور يابند. هر نهاد يا آژانس اعم
از ملي يا بين‌المللي، دولتي يا غيردولتي كه‌در مسائل مربوط به كنوانسيون صاحب نظر باشند و دبيرخانه را از
علاقمندي خود جهت‌حضور در يك اجلاس كنفرانس اعضا به عنوان ناظر مطلع نموده‌باشند، مي‌توانند براي‌حضور
در جلسه پذيرفته شوند مگر اينكه حداقل يك سوم اعضاي حاضر مخالفت‌نمايند. پذيرش و شركت ناظران بايد تابع
آيين كار مصوب كنفرانس اعضا باشد.
ماده 19- دبيرخانه
1 - بدين وسيله يك دبيرخانه تأسيس مي‌گردد.
2 - وظايف دبيرخانه به شرح ذيل خواهدبود:
الف - برنامه ريزي براي اجلاس‌هاي كنفرانس اعضا و نهادهاي تابع آن و ارائه‌خدمات لازم به آنها.
ب - تسهيل كمك به اعضا در اجراي اين كنوانسيون، بويژه به اعضاي در حال‌توسعه و اعضاي با اقتصاد
در حال گذر در صورت درخواست آنها
ج - اطمينان از هماهنگي لازم با دبيرخانه‌هاي ساير نهادهاي بين‌المللي مربوط.
د - به موجب راهنمايي كلي كنفرانس اعضا، ترتيبات اداري و قراردادي كه مي‌تواند‌براي انجام وظايف
خود مؤثر باشد، را منعقد نمايد و
هـ - اجراي ساير وظايف دبيرخانه كه در اين كنوانسيون مشخص شده و ساير‌وظايفي كه ممكن است
از سوي كنفرانس اعضا مشخص شود.
3 - وظايف دبيرخانه كنوانسيون مشتركاً از سوي مدير اجرايي يونپ و مديركل فائو‌مشروط به توافق با
اين ترتيبات توسط آنها و تصويب از طرف كنفرانس اعضا، اجرا خواهدشد.
4 - چنانچه مشخص شود كه دبيرخانه وظايف مورد نظر را انجام نمي‌دهد كنفرانس‌اعضا با رأي اكثريت
سه چهارم اعضاي حاضر و رأي دهنده ممكن است تصميم بگيرد كه‌وظايف دبيرخانه را به يك يا چند سازمان
بين‌المللي صلاحيتدار واگذار نمايد.
ماده 20 - حل و فصل اختلافات
1 - اعضا بايد هرگونه اختلاف بين خود مرتبط با تفسير يا اجراي اين كنوانسيون را‌از طريق مذاكره يا
ساير طرق مسالمت آميز مورد انتخاب خود حل و فصل نمايند.
2 - هر عضو كنوانسيون به غير از يك سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي مي‌تواند‌به هنگام تنفيذ،
پذيرش، تصويب يا الحاق به اين كنوانسيون، يا در هر زمان بعد از آن، با‌تسليم يك سند كتبي به امين كنوانسيون
اعلام نمايد كه درخصوص هر نوع اختلاف مرتبط‌با تفسير يا اجراي كنوانسيون يك يا هر دو طريق حل اختلاف زير را
در رابطه با هر عضو‌پذيرنده همين تعهد به طور اجباري مورد پذيرش قرار مي‌دهد:
الف - داوري مطابق با آيين كاري كه در اسرع وقت ممكن و در قالب يك ضميمه از‌سوي كنفرانس اعضا
تصويب مي‌شود.
ب - ارجاع اختلاف به ديوان بين‌المللي دادگستري.
3 - عضوي كه يك سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي است مي‌تواند به همان‌ترتيب در ارتباط با داوري
مطابق با آيين كار مذكور در جزء (الف) بند (2) اعلاميه ارائه‌نمايد.
4 - اعلاميه ارائه شده مطابق با بند (2) تا زمان انقضاي مدت آن طبق شرايط مندرج‌در آن يا تا سه ماه
پس از تسليم يادداشت كتبي فسخ آن به امين كنوانسيون، به قوت خود‌باقي خواهدبود.
5 - انقضاي اعلاميه، يادداشت فسخ يا اعلاميه جديد به هيچ نحو نبايد بر جريان‌دعوي مطروح نزد
ديوان داوري يا ديوان بين‌المللي دادگستري تأثير گذارد مگر آن كه‌طرف‌هاي اختلاف به گونه ديگري توافق
نمايند.
6 - چنانچه طرف‌هاي يك اختلاف همان روش يا روش ديگر به موجب بند (2) را‌نپذيرفته باشند، و چنانچه
آنها نتوانند اختلاف خود را طي 12 ماه پس از صدور اطلاعيه‌يك طرف اختلاف به طرف ديگر مبني بر وجود اختلاف،
حل و فصل نمايند، اختلاف‌بايد بنا به درخواست يكي از طرف‌هاي اختلاف به كميسيون مصالحه ارجاع شود.
كميسيون مصالحه گزارشي همراه با توصيه‌هاي مربوط ارائه خواهدنمود. تشريفات ديگر‌مربوط به كميسيون
مصالحه كه به صورت ضميمه گنجانده خواهدشد، حداكثر تا دومين‌جلسه كنفرانس اعضا توسط كنفرانس مذكور
تصويب مي‌شود.
ماده 21 - اصلاح كنوانسيون
1 - اصلاح اين كنوانسيون ممكن است از سوي هر عضو پيشنهاد گردد.
2 - اصلاح اين كنوانسيون بايد در جلسه كنفرانس اعضا به تصويب برسد. متن‌هرگونه اصلاحيه
پيشنهادي بايد حداقل 6 ماه قبل از جلسه‌اي كه اصلاحيه جهت تصويب‌پيشنهاد مي‌شود، توسط دبيرخانه به
اعضا ارسال گردد. دبيرخانه همچنين بايد اصلاحيه‌پيشنهادي را به امضاكنندگان اين كنوانسيون و جهت اطلاع به
امين كنوانسيون ارسال‌نمايد.
3 - اعضا بايد هرگونه تلاشي را براي حصول به توافق از طريق اجماع درخصوص‌هر اصلاحيه
پيشنهادي به اين كنوانسيون به عمل آورند. چنانچه تلاش‌هاي لازم براي‌حصول اجماع به نتيجه نرسد و هيچ گونه
توافقي حاصل نشود، به عنوان آخرين راه حل،اصلاحيه بايد با رأي اكثريت سه چهارم اعضاي حاضر و رأي دهنده
در جلسه تصويب‌گردد.
4 - اصلاحيه بايد به وسيله امين كنوانسيون جهت تنفيذ، پذيرش يا تصويب به كليه‌اعضا ارسال
شود.
5 - تنفيذ، پذيرش يا تصويب اصلاحيه بايد به طور كتبي به اطلاع امين كنوانسيون‌برسد.
اصلاحيه تصويب شده مطابق با بند (3) در نودمين روز پس از تاريخ سپردن اسناد‌تنفيذ، پذيرش يا
تصويب از سوي حداقل سه چهارم اعضا براي اعضاي پذيرنده آن‌لازم‌الاجرا خواهدشد. بعد از آن، اصلاحيه براي
هر عضو ديگر در نودمين روز از تاريخي‌كه آن عضو سند تنفيذ، پذيرش يا تصويب اصلاحيه خود را كه به امين
كنوانسيون تسليم‌مي‌كند، لازم‌الاجرا خواهدشد.
ماده 22 - تصويب و اصلاح ضمائم
1 - ضمائم اين كنوانسيون جزء لاينفك آن محسوب مي‌گردد و به جز آنچه كه به‌گونه ديگري صريحاً قيد
شده‌باشد هر اشاره به اين كنوانسيون همزمان اشاره‌اي به هر يك‌از ضمائم آن تلقي مي‌شود.
2 - ضمائم به موضوعات شكلي، علمي، فني يا اداري محدود مي‌شود.
3 - آيين كار ذيل درخصوص پيشنهاد، تصويب و لازم‌الاجرا شدن ديگر ضمائم اين‌كنوانسيون قابل اعمال
خواهدبود:
الف - ضمائم ديگر بايد طبق آيين كار مندرج در بندهاي (1)،(2) و (3) ماده (21)،پيشنهاد و تصويب
شود.
ب - هر عضوي كه قادر به پذيرش ضميمه ديگري نباشد، بايد ظرف يك سال از‌تاريخ مكاتبه مربوط به
تصويب ضميمه ديگري توسط امين كنوانسيون، كتباً امين‌كنوانسيون را مطلع نمايد. امين كنوانسيون بدون تأخير
كليه اعضا را از دريافت اطلاعيه‌مزبور مطلع نمايد. يك عضو مي‌تواند در هر زماني اطلاعيه قبلي عدم پذيرش
درخصوص‌ضميمه ديگر را پس بگيرد و آن ضميمه از آن زمان طبق جزء(ج) زير براي آن عضو‌لازم‌الاجرا خواهد شد
و
ج - در انقضاي يك سال از تاريخ مكاتبه مربوط به تصويب ضميمه ديگري توسط‌امين كنوانسيون،
ضميمه مذكور براي كليه اعضايي كه اطلاعيه‌اي مطابق با مفاد جزء (ب)فوق ارائه نكرده‌اند لازم‌الاجرا
خواهدشد.
4 - جز در مورد ضميمه (3) پيشنهاد، تصويب و لازم‌الاجراشدن اصلاحيه‌هاي‌ضمائم اين كنوانسيون بايد
تابع همان آيين كار مربوط به پيشنهاد، تصويب و‌لازم‌الاجراشدن ضمائم ديگر كنوانسيون باشند.
5 - آيين كار ذيل در رابطه با پيشنهاد، تصويب و لازم‌الاجرا شدن اصلاحيه‌هاي‌ضميمه (3) اعمال
خواهدشد:
الف - اصلاحيه‌هاي ضميمه (3) مطابق با آيين كار مندرج در مواد (5) تا (9) و بند(2) ماده(21) پيشنهاد
و تصويب مي‌شود.
ب - كنفرانس اعضا تصميمات خود را از طريق تصويب مبتني بر اجماع اتخاذ‌مي‌نمايد.
ج - تصميم جهت اصلاح ضميمه (3) بلافاصله توسط امين كنوانسيون به اعضا‌اعلام مي‌گردد. اصلاحيه
از تاريخ مشخص شده در تصميم براي كليه اعضا لازم‌الاجرا‌خواهدشد.
6 - در صورتي كه ضميمه ديگر يا اصلاحيه مربوط به يكي از ضمائم با اصلاحيه‌اين كنوانسيون مربوط
باشد، در آن صورت ضميمه ديگر يا اصلاحيه نبايد تا زماني كه‌اصلاحيه كنوانسيون لازم‌الاجرا نشده، لازم‌الاجرا
شود.
ماده 23 - رأي‌گيري
1 - هر عضو اين كنوانسيون جز آنچه كه در بند (2) ذيل مقرر شده داراي يك رأي‌خواهدبود.
2 - يك سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي درخصوص موضوعات تحت حوزه‌صلاحيت خود بايد حق رأي
خود را با تعداد آرائي كه برابر با تعداد كشورهاي عضو آن كه‌اعضاي اين كنوانسيون مي‌باشند، اعمال نمايد. چنين
سازماني در صورتي كه هر يك از‌كشورهاي عضو آن حق رأي خود را اعمال نمايد حق رأي خود را اعمال
نخواهدنمود.برعكس حالت مذكور نيز در رأي‌گيري صادق است.
3 - از نظر اين كنوانسيون منظور از «اعضاي حاضر و رأي‌دهنده» اعضاي حاضري‌است كه يك رأي
مثبت يا منفي مي‌دهند.
ماده 24 - امضا
اين كنوانسيون جهت امضاي تمام كشورها و سازمانهاي وحدت اقتصادي منطقه‌اي‌در تاريخ 11
سپتامبر 1998 (1377.6.20) در روتردام و از تاريخ 12 سپتامبر 1998(1377.6.21) تا 10 سپتامبر 1999
(1378.6.19) در مقر سازمان ملل متحد در‌نيويورك مفتوح خواهدبود.
ماده 25 - تنفيذ، پذيرش، تصويب يا الحاق
1 - اين كنوانسيون موكول به تنفيذ، پذيرش يا تصويب كشورها و سازمان‌هاي‌وحدت اقتصادي
منطقه‌اي خواهدبود. اين كنوانسيون براي الحاق كشورها و سازمان‌هاي‌وحدت اقتصادي منطقه‌اي از روز بعد از
تاريخي كه اين كنوانسيون جهت امضا بسته‌مي‌شود، مفتوح خواهدبود. اسناد تنفيذ، پذيرش، تصويب يا الحاق نزد
امين كنوانسيون‌سپرده خواهدشد.
2 - هر سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي كه عضو اين كنوانسيون مي‌شود بدون‌اينكه هيچ يك از
كشورهاي عضو آن به عضويت كنوانسيون درآمده باشند، ملزم به اجراي‌كليه تعهدات به موجب اين كنوانسيون
خواهدبود. در مورد چنين سازمان‌هايي كه يك يا‌چند كشور عضو آن، عضو اين كنوانسيون باشند، سازمان و
كشورهاي عضو آن بايد‌براساس مسئوليت‌هاي مربوط خود جهت اجراي تعهدات خود به موجب اين
كنوانسيون‌تصميم بگيرند. در چنين مواردي، سازمان و كشورهاي عضو آن نمي‌توانند حقوق ناشي از‌اين
كنوانسيون را به طور همزمان اعمال نمايند.
3 - يك سازمان يكپارچه اقتصادي منطقه‌اي بايد در سند تنفيذ، پذيرش، تصويب‌يا الحاق خود، بسط
صلاحيت خودش را درخصوص موضوعات تحت پوشش اين‌كنوانسيون اعلام كند. اين چنين سازماني همچنين بايد
امين كنوانسيون را از هرگونه جرح و‌تعديل مربوط به بسط صلاحيت خود آگاه سازد و امين كنوانسيون نيز به نوبه
خود بايد‌اعضا را مطلع نمايد.
ماده 26 - لازم‌الاجراشدن
1 - اين كنوانسيون در نودمين روز پس از تاريخ تسليم پنجاهمين سند تنفيذ،پذيرش، تصويب يا الحاق
لازم‌الاجرا خواهدشد.
2 - براي هر كشور يا سازمان وحدت اقتصادي منطقه‌اي كه پس از تسليم پنجاهمين‌سند تنفيذ،
پذيرش، تصويب يا الحاق، اين كنوانسيون را تنفيذ، پذيرفته يا تصويب كند يا به‌آن ملحق شود، اين كنوانسيون در
نودمين روز پس از تاريخ تسليم سند تنفيذ، پذيرش،تصويب يا الحاق توسط چنين كشور يا سازماني لازم‌الاجرا
مي‌گردد.
3 - از نظر بندهاي (1) و (2)، هر سند تسليم شده توسط يك سازمان وحدت‌اقتصادي منطقه‌اي نبايد
به عنوان يك سند اضافي علاوه بر اسنادي كه به وسيله كشورهاي‌عضو آن سازمان تسليم شده،محسوب
گردد.
ماده 27 - حق شرط
هيچ‌گونه حق شرطي در مورد اين كنوانسيون نمي‌توان قائل شد.
ماده 28 - خروج از كنوانسيون
1 - در هر زمان، پس از گذشت سه سال از تاريخ لازم‌الاجرا شدن اين كنوانسيون‌براي يك عضو، آن
عضو مي‌تواند با تسليم اطلاعيه كتبي به امين كنوانسيون از آن خارج‌شود.
2 - چنين خروجي پس از پايان يك سال از تاريخ دريافت اطلاعيه خروج توسط‌امين كنوانسيون يا در تاريخ
ديرتر از آن كه ممكن است در اطلاعيه مشخص شود، نافذ‌خواهدشد.
ماده 29 - امين كنوانسيون
دبيركل سازمان ملل متحد، امين اين كنوانسيون خواهدبود.
ماده 30 - متون معتبر
متن اصلي اين كنوانسيون كه به زبان‌هاي عربي، چيني، انگليسي، فرانسوي، روسي‌و اسپانيولي
است داراي اعتبار يكسان بوده و نزد دبيركل سازمان ملل متحد سپرده‌خواهدشد.
در تأييد مراتب فوق امضاكنندگان زير كه بدين منظور داراي اختيار لازم مي‌باشند‌اين كنوانسيون را امضا
نموده‌اند.
در روز دهم ماه سپتامبر 1998 (1377.6.19) در روتردام تنظيم شد.
ضميمه (1)
اطلاعات مورد نياز براي اطلاعيه‌هايي كه به موجب ماده (5) ارائه مي‌شود
اطلاعيه‌ها بايد شامل موارد زير باشد:
1- خواص، شناسايي و كاربردها:
الف - نام عمومي
ب - نام شيميايي مطابق فهرست اسامي شناخته شده بين‌المللي در صورتي كه‌چنين فهرستي
وجود داشته‌باشد (براي مثال اتحاديه بين‌المللي شيمي محض و كابردي(IUPAC)
ج - اسامي تجاري و اسامي فرآورده‌ها.
د - شماره‌هاي كد: شماره CAS، كدهاي نظام هماهنگ شده گمركي و ساير‌شماره‌ها.
هـ - اطلاعات مربوط به طبقه‌بندي مبتني بر خطر در صورتي كه ماده شيميايي‌موكول به الزامات
طبقه‌بندي باشد.
و - كاربرد يا كاربردهاي ماده شيميايي
ز - خواص فيزيكي - شيميايي، سم‌شناسي و سم‌شناسي بومي.
2 - آخرين اقدام قانوني.
الف - اطلاعات مختص به آخرين اقدام قانوني:
(1)- خلاصه آخرين اقدام قانوني.
(2)- استناد به سند قانوني.
(3)- تاريخ لازم‌الاجراشدن آخرين اقدام قانوني
(4)- نشانه‌هايي دال بر اين كه آخرين اقدام قانوني بر مبناي ارزيابي خطر يا مخاطره‌اتخاذ شده‌باشد يا
نه و در صورت مثبت بودن، اطلاعات مربوط به ارزيابي مذكور متضمن‌استناد به سند مربوط.
(5)- دلايل اتخاذ آخرين اقدام قانوني مربوط به سلامت انسان از جمله سلامت‌مصرف‌كنندگان و كارگران
يا محيط زيست.
(6)- خلاصه‌اي از مخاطرات و خطرات ماده شيميايي نسبت به سلامت انسان، از‌جمله سلامت
مصرف‌كنندگان و كارگران، يا محيط زيست و تأثيرات مورد انتظار از آخرين‌اقدام قانوني.
ب - طبقه‌بندي يا طبقه‌بندي‌ها در مواردي كه آخرين اقدام قانوني اتخاذ شده‌است‌و براي هر
طبقه‌بندي.
(1)- كاربرد يا كاربردهاي منع شده توسط آخرين اقدام قانوني.
(2)- كاربرد يا كاربردهايي كه مجاز مي‌باشند.
(3)- در صورت امكان تخمين مقادير ماده شيميايي توليد شده، واردشده،صادرشده و
استفاده‌شده.
ج - در حد امكان وجود نشانه‌اي از ارتباط احتمالي آخرين اقدام قانوني با كشورها‌و مناطق ديگر.
د)ساير اطلاعات مربوط كه مي‌تواند شامل موارد زير گردد:
(1)- ارزيابي آثار اجتماعي- اقتصادي آخرين اقدام قانوني.
(2)- اطلاعات درخصوص جايگزين‌ها و خطرات مربوط به آنها در صورتي كه در‌دسترس باشد از
قبيل:
- راهبردهاي مديريت يكپارچه آفات.
- رويه و فرآيندهاي صنعتي از جمله فناوري پاك‌كننده.
ضميمه (2)
معيارهاي فهرست كردن مواد شيميايي منع يا به شدت محدود شده در ضميمه (3)
كار گروه (كميته) بررسي شيميايي در بررسي اطلاعيه‌هاي ارائه شده توسط‌دبيرخانه، به موجب بند
(5) ماده (5) بايد:
الف - تأييد نمايد كه آخرين اقدام قانوني به منظور اطمينان از سلامت انسان يا‌محيط زيست اتخاذ
شده‌است.
ب - تأييد نمايد كه آخرين اقدام قانوني در نتيجه ارزيابي احتمال خطر اتخاذ‌شده‌است. اين ارزيابي بايد
براساس بررسي اطلاعات علمي در چارچوب شرايط حاكم بر‌عضو مورد بحث باشد. بدين منظور اسناد ارائه شده
بايد نشان دهد كه:
(1)- اطلاعات طبق روش‌هاي شناخته شده علمي تهيه شده‌است.
(2)- بررسي اطلاعات مطابق با اصول و آيين كار علمي شناخته‌شده انجام گرفته و‌به صورت سند
درآمده است.
(3)- آخرين اقدام قانوني براساس ارزيابي خطر بوده كه در برگيرنده شرايط حاكم بر‌عضو اقدام‌كننده
مي‌باشد.
ج - با در نظر گرفتن موارد ذيل بررسي نمايد كه آيا آخرين اقدام قانوني مبناي‌گسترده كافي را كه براي
درج ماده شيميايي در ضميمه (3) مناسب است، تأمين مي‌نمايد:
(1)- آيا آخرين اقدام قانوني به كاهش قابل توجهي در مقدار ماده شيميايي استفاده‌شده يا دفعات
استفاده از آن منجر شده يا انتظار مي‌رود كه منجر شود.
(2)- آيا آخرين اقدام قانوني به كاهش واقعي احتمال خطر براي سلامت انسان يا‌محيط زيست عضوي
كه اطلاعيه را ارائه داده منجر شده يا انتظار مي‌رود به كاهش قابل‌ملاحظه آن منجر گردد.
(3)- آيا ملاحظاتي كه به آخرين اقدام قانوني متخذه منجرشده، فقط در يك حوزه‌جغرافيايي محدود يا در
وضعيت‌هاي محدود ديگر قابل اجرا است.
(4)- آيا شواهدي مبني بر تجارت مستمر بين‌المللي ماده شيميايي وجود دارد.
د - در نظر داشته‌باشد كه سوء‌استفاده عمدي به خودي خود دليل كافي جهت درج‌يك ماده شيميايي
در ضميمه (3) نمي‌باشد.
ضميمه (3)
مواد شيميايي مشمول آيين كار اعلام رضايت قبلي
ماده شيميايي شماره(هاي) طبقه‌بندي
CAS مربوط
T - 5،4،2 5 - 76 - 93 سموم دفع آفات
آلدرين (Aldrin) 2 - 00 - 309 سموم دفع آفات
كاپتافول (Captafol) 1 - 06 - 2425 سموم دفع آفات
كلردين (Chlordane) 9 - 74 - 57 سموم دفع آفات
كلرديميفرم (Chlordimeform) 3 - 98 - 6164 سموم دفع آفات
كلروبنزليت (Chlorobenzilate) 6 - 15 - 510 سموم دفع آفات
د.د.ت(D.D.T) 3 - 29 - 50 سموم دفع آفات
ديلدرين (Dieldrin) 1 - 57 - 60 سموم دفع آفات
دينوسب و نمك‌هاي دينوسب (Dinoseb) 7 - 85 - 88 سموم دفع آفات
2،1 ديبرومواتان (اي.دي.بي)(Dibromoethane) 4 - 93 - 106 سموم دفع آفات
فلورواستامايد (Fluoroacetamide) 7 - 19 - 640 سموم دفع آفات
اچ.سي.اچ (ايزومرهاي مخلوط)(HCH) 1 - 73 - 608 سموم دفع آفات
هپتاكلور (Heptachlor) 8 - 44 - 76 سموم دفع آفات
هگزاكلروبنزن (Hexachlorobenzene) 1 - 74 - 118 سموم دفع آفات
ليندان (Lindane) 9 - 89 - 58 سموم دفع آفات
مواد متشكله جيوه شامل مواد متشكله جيوه غيرآلي، مواد متشكله جيوه آلكيل و مواد
سموم دفع آفات
متشكله جيوه آلكيلوكسيالكيل و آريل
پنتاكلروفنول (Pentachlorophenol) 5 - 86 - 87 سموم دفع آفات
مونوكروتوفوس (Monocrotophas) 4 - 22 - 6923 تركيب سموم دفع آفات
(تركيبات مايع محلول ماده‌اي كه اجزاي فعال آن بيش از 600 گرم در ليتر باشد) به
شدت خطرناك
متاميدوفوس(Methmidophos) 6 - 92 - 10265 تركيب سموم دفع آفات
(تركيبات مايع محلول ماده‌اي كه اجزاي فعال آن بيش از 600 گرم در ليتر باشد) به
شدت خطرناك
فوسفاميدون(Phosphamidon) 6 - 21 - 13171 تركيب سموم دفع آفات
(تركيبات مايع محلول ماده‌اي كه اجزاي فعال آن بيش از 1000 گرم در ليتر باشد) (مخلوط
ايزومرهاي Z,E) به شدت خطرناك
4 - 98 - 23783 (ايزومرZ) ¤ 4 - 99 - 297 (ايزومرE)
متيل - پاراتيون (Methyl - Parathion) 0 - 00 - 298 تركيب سموم دفع آفات
(كنسانتره‌هاي امولوسيون EC)، با 19.5%، 40%، 50%، 60%، و تركيبات فعال و پودرهاي
¤ حاوي تركيبات فعال 1.5%، 2%، 3% به‌شدت‌خطرناك
پاراتيون (Parathion) 2 - 38 - 56 تركيب سموم دفع آفات
(كليه تركيبات اين ماده - مواد معلق در هوا، پودر غبارشدني (DP)، كنسانتره قابل به
شدت خطرناك
امولوسيون شدن (EC)، دانه‌ها (GR) و پودرهاي خيس كردني (WP) - به جز ¤
سوسپانسيون‌هاي پوشش‌دار (CG)
كروسي دولايت (Crocidolite) 4 - 28 - 12001 صنعتي
باي فنيل‌هاي پولي برومينات (PBB) 8 - 01 - 36355 (هگزا) صنعتي
7 - 07 - 27858 (اوكتا) ¤ 6 - 09 - 13654 (دكا)
باي فنيل‌هاي پولي كلرينات (PCB) 3 - 36 - 1336 صنعتي
ترفنيل‌هاي پولي كلرينات (PCT) 8 - 33 - 61788 صنعتي
فسفات سه‌تايي (ديبروموپروپيل 2، 3) 7 - 72 - 126 صنعتي
ضميمه (4)
اطلاعات و معيارهاي درج تركيبات سموم دفع آفات به شدت خطرناك در ضميمه (3)
بخش اول - مدارك مورد نياز كه يك عضو پيشنهاد دهنده بايد ارائه دهد.
پيشنهادات ارائه شده مطابق با بند (1) ماده (6) بايد شامل مدارك كافي حاوي اطلاعات‌زير باشد:
الف - نام تركيب سم دفع آفات خطرناك.
ب - نام جزء يا اجزاي فعال در تركيب.
ج - مقدار نسبي هر جزء فعال در تركيب.
د - نوع تركيب.
هـ - اسامي تجاري و اسامي توليدكنندگان در صورت در دسترس بودن.
و - الگوهاي متعارف و شناخته شده استفاده از تركيب در عضو پيشنهاد دهنده.
ز - تشريح واضح درخصوص سوانح مربوط به مشكل مربوط از جمله آثار مخرب‌و روشي كه در تركيب
مورد استفاده قرار گرفته‌است.
ح - هرگونه اقدام قانوني، اداري يا ساير اقدامات متخذه و يا در حال اتخاذ از سوي‌عضو پيشنهاددهنده
در مقابله با چنين سوانحي.
بخش دوم - اطلاعاتي كه بايد توسط دبيرخانه جمع‌آوري شود.
طبق بند (3) ماده (6)، دبيرخانه بايد اطلاعات مناسب مربوط به تركيب از جمله‌موارد زير را جمع‌آوري
نمايد:
الف - خواص فيزيكي - شيميايي، سم‌شناسي و سم‌شناسي بومي تركيب.
ب - وجود محدوديت‌هاي استعمال با محدوديت‌هاي فرد به كار گيرنده تركيب در‌ساير كشورها.
ج - اطلاعات درخصوص سوانح مربوط به تركيب در ساير كشورها.
د - اطلاعات ارائه شده توسط ساير اعضا، سازمانهاي بين‌المللي، سازمان‌هاي‌غيردولتي يا ساير
منابع مربوط در سطوح ملي يا بين‌المللي.
هـ - ارزيابي‌هاي خطر يا مخاطره در صورت در دسترس بودن.
و - شاخصه‌هاي مقدار استفاده از تركيب از قبيل تعداد موارد ثبت شده يا مقادير‌توليد يا فروش در
صورت در دسترس بودن.
ز - ساير تركيبات سموم دفع آفات مورد نظر و سوانح مربوط به اين تركيبات در‌صورت وجود.
ح - رويه‌هاي جايگزين براي كنترل آفات.
طـ - ساير اطلاعات مربوط به تشخيص كار گروه(كميته) بررسي شيميايي.
بخش سوم - معيارهاي درج تركيبات سموم دفع آفات به شدت خطرناك در ضميمه (3)
كار گروه (كميته) بررسي مواد شيميايي در بررسي پيشنهادات ارائه شده توسط‌دبيرخانه، به موجب
بند (5) ماده (6) بايد موارد ذيل را مدنظر قرار دهد:
الف - اعتبار مدركي كه نشان مي‌دهد كاربرد تركيب مطابق با كاربرد متعارف يا‌شناخته شده در كشور
عضو پيشنهاد دهنده، منجر به سوانح گزارش شده گرديده‌است.
ب - ارتباط چنين سوانحي با ساير كشورهايي كه داراي آب و هوا و شرايط يكسان‌بوده و همچنين
داراي الگوهاي يكسان كاربرد تركيب هستند.
ج - وجود محدوديت‌هاي استعمال يا محدوديت‌هاي فرد به كار گيرنده تركيب‌ناشي از فناوري يا فنوني
كه به طور منطقي يا گسترده امكان استفاده از آن در كشورهاي‌فاقد زيرساخت لازم وجود ندارد.
د - اهميت آثار گزارش شده در ارتباط با مقدار تركيب استفاده شده.
هـ - سوء استفاده عمدي به خودي خود دليلي كافي جهت درج يك تركيب در‌ضميمه (3)
نمي‌باشد.
ضميمه (5)
اطلاعات مورد نياز براي اطلاعيه صادرات
1 - اطلاعيه‌هاي صادرات بايد شامل اطلاعات ذيل باشند:
الف - نام و نشاني مراجع ملي تعيين شده عضو صادركننده و عضو واردكننده؛
ب - تاريخ مورد انتظار صادرات به عضو واردكننده؛
ج - نام ماده شيميايي منع يا به شدت محدود شده و خلاصه‌اي از اطلاعات‌مشخص شده در ضميمه
(1) كه بايد مطابق با ماده (5) در اختيار دبيرخانه قرار گيرد. در‌صورتي كه بيش از يك نوع از چنين ماده شيميايي در
يك مخلوط يا فرآورده گنجانده‌شده‌باشد، اطلاعات مزبور بايد براي هر ماده شيميايي ارائه شود؛
د - بيانيه‌اي دال بر طبقه‌بندي پيش‌بيني شده براي ماده شيميايي و كاربرد‌پيش‌بيني شده آن در
طبقه‌بندي مذكور در كشور عضو واردكننده، در صورتي كه مشخص‌باشد؛
هـ - اطلاعات مربوط به اقدامات پيشگيرانه به منظور كاهش مواجهه با ماده‌شيميايي و نشت
آن؛
و - در رابطه با يك مخلوط يا فرآورده، غلظت ماده يا مواد شيميايي منع يا به شدت‌محدوده شده مورد
نظر؛
ز - نام و نشاني واردكننده؛
ح - هرگونه اطلاعات تكميلي كه در دسترس مرجع ملي تعيين شده عضو‌صادركننده قراردارد و
مي‌تواند به مرجع ملي تعيين شده عضو واردكننده كمك نمايد.
2- علاوه بر اطلاعات مورد اشاره در بند (1)، عضو صادركننده بايد اطلاعات‌بيشتري را كه در ضميمه (1)
مشخص شده و ممكن است از سوي عضو واردكننده‌درخواست شود، ارائه نمايد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن كنوانسيون شامل مقدمه و سي ماده‌و پنج ضميمه
در جلسه علني روز سه‌شنبه مورخ بيست و سوم دي ماه يكهزار و سيصد و‌هشتاد و دو مجلس شوراي
اسلامي تصويب و نظر شوراي نگهبان در مهلت مقرر موضوع‌اصل نود و چهارم (94) قانون اساسي جمهوري
اسلامي ايران واصل نگرديد.