لایحه الحاق ایران به کنوانسیون تمپره درباره ارائه منابع مخابراتی
لایحه الحاق ایران به کنوانسیون تمپره در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی در دستورکار کمیسیون صنایع و معادن مجلس است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مجلس شورای اسلامی، لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تمپره در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی در دستورکار کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی قرار دارد.
متن این طرح به شرح زیر است:
باسمه تعالی
جناب آقای دکتر لاریجانی
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تمپره در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی که به پیشنهاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در جلسه مورخ 1395/1/18 هیأت وزیران به‌تصویب رسیده است، برای طی تشریفات قانونی به پیوست تقدیم می‌شود.
حسن روحانی رئیس جمهور
مقدمه (دلایل توجیهی):
با توجه به روند فزاینده دامنه، پیچیدگی، کثرت و تأثیر بلایا در کشور و نیاز نهادهای بشردوستانه امداد و نجات برای انجام وظایف خطیر خود به منابع مخابراتی قابل اتکا و انعطاف‌پذیر و ضرورت ارائه کمک فنی برای توسعه منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و انجام عملیات امدادی و با عنایت به اولویت تأمین ارتباطات اضطراری نجات‌بخش زندگی، لایحه زیر برای طی تشریفات قانونی تقدیم می‌شود:
عنوان لایحه: الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تمپره در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی
ماده‌واحده- به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به کنوانسیون تمپره در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی مشتمل بر (17) ماده به‌شرح پیوست ملحق گردد و اسناد الحاق را نزد امین اسناد تودیع نماید.
تبصره- رعایت اصول هفتاد و‌هفتم(77) و یکصد‌و‌سی‌و‌نهم(139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به ترتیب در مورد هرگونه اصلاح کنوانسیون موضوع ماده (13) و هرگونه ارجاع به داوری موضوع ماده (11) آن الزامی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
کنوانسیون تمپره
در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی
کشورهای عضو این کنوانسیون
با تصدیق اینکه دامنه، پیچیدگی، کثرت و تأثیر بلایا با سرعتی چشمگیر، به‌ویژه با عواقب شدید درکشورهای در حال توسعه، در حال فزونی است؛
با یادآوری اینکه نهادهای بشردوستانه امداد و نجات جهت انجام وظایف خطیر خود به منابع مخابراتی قابل اتکا و انعطاف‌پذیر نیاز دارند؛
با یادآوری مجدد نقش حیاتی منابع مخابراتی در تسهیل ایمنی کارکنان امداد و نجات در فعالیت های بشردوستانه؛
با یادآوری مجدد نقش حیاتی ابزار پخش در انتشار اطلاعات صحیح مربوط به بلا برای جمعیت در معرض خطر؛
با اعتقاد به ضرورت استقرار مؤثر و به موقع منابع مخابراتی و گردش سریع، سودمند، صحیح و صادقانه اطلاعات برای کاهش تلفات جانی، رنج بشری و زیان وارده به اموال و محیط زیست به واسطه بلایای طبیعی؛
با ابراز نگرانی درباره تأثیر بلایا بر تسهیلات ارتباطی و گردش اطلاعات؛
با آگاهی از نیازهای خاص کشورهای کمترتوسعه‌یافته مستعد بلا به کمک فنی برای توسعه منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و عملیات امدادی؛
با تأکید بر اولویت مطلقی که در بیش از پنجاه سند مقررات بین المللی، از جمله اساسنامه اتحادیه بین المللی مخابرات، به ارتباطات اضطراری نجات‌بخش زندگی اختصاص یافته است؛
با توجه به تاریخ همکاری و هماهنگی بین المللی در کاهش بلا و امدادرسانی، از جمله نقش نجات بخشی ایفا شده به‌وسیله استقرار و استفاده به‌موقع از منابع مخابراتی؛
با توجه مضاعف به شرح مذاکرات فرآهمایی بین المللی در ارتباطات بلا (ژنو، 1990 برابر با 1369) که به توان سامانه های مخابراتی در واکنش و ترمیم بلا میپردازد؛
با توجه مضاعف به فراخوان اضطراری اعلام‌شده در بیانیه تمپره درخصوص ارتباطات بلا (تمپره، 1991 برابر با 1370) برای سامانه های مخابراتی قابل اتکاء جهت کاهش بلا و عملیات امدادی در موقع بلا و یک کنوانسیون بین‌المللی در خصوص ارتباطات بلا جهت تسهیل چنین سامانه هایی؛
با توجه مضاعف به قطعنامه شماره 236/44 مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تعیین سالهای 2000-1990 (برابر با 1379-1369) به‌عنوان دهه بین‌المللی کاهش بلای طبیعی و قطعنامه شماره 182/46 در مورد درخواست تحکیم هماهنگیهای بین المللی در کمک انسان دوستانه اضطراری؛
با توجه مضاعف به نقش برجسته اختصاص‌یافته به منابع ارتباطی در «راهبرد یوکوهاما» و برنامه اقدام برای یک دنیای امن‌تر، که توسط فرآهمایی جهانی کاهش بلای طبیعی (یوکوهاما، 1994 برابر با 1373) اتخاذ گردید؛
باتوجه مضاعف به قطعنامه شماره 7 فرآهمایی جهانی توسعه مخابرات (بوینس آیریس، 1994 برابر با 1373) که به‌وسیله قطعنامه 36 فرآهمایی تام‌الاختیار اتحادیه بین المللی مخابرات (کیوتو، 1994 برابر با 1373) بر آن صحه گذارده شد و مصرانه از دولتها می¬خواهد که از طریق کاهش و تا حد امکان، ازمیان برداشتن موانع مقرراتی و تحکیم همکاری در میان دولتها، همه اقدامات عملی را جهت تسهیل استقرار سریع و استفاده کارآمد از تجهیزات مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی بردارند؛
با توجه مضاعف به قطعنامه شماره 644 فرآهمایی جهانی ارتباطات رادیویی (ژنو 1997 برابر با 1376)، که مصرانه از دولتها میخواهد ازتصویب این کنوانسیون و اجرای داخلی آن پشتیبانی کامل نمایند؛
با توجه مضاعف به قطعنامه شماره 19 فرآهمایی جهانی توسعه مخابرات (ولتا، 1998 برابر با 1377)، که از دولتها می¬خواهد با توجه به حمایت همه‌جانبه خود از تصویب این کنوانسیون، بررسی خود را درخصوص این کنوانسیون ادامه دهند؛
با توجه مضاعف به قطعنامه شماره 194/51 مجمع عمومی سازمان ملل متحد، که توسعه رویهای شفاف و به‌هنگام را جهت اجرای ترتیبات کارآمد برای هماهنگی در امداد بلا و توسعه «شبکه امدادی» را به‌عنوان سامانه جهانی اطلاعاتی برای انتشار اطلاعات موثق و به هنگام در مواقع اضطراری و بلایای طبیعی ترغیب می کند؛
با اشاره به نتایج گروه کاری مخابرات اضطراری درباره نقش حیاتی مخابرات در کاهش بلا و امدادرسانی؛
با حمایت از کار بسیاری از کشورها، نهادهای سازمان ملل متحد، سازمان‌های دولتی، بین دولتی و غیردولتی، نهادهای بشردوستانه، ارائه‌کنندگان خدمات و تجهیزات مخابراتی، رسانه¬ها، دانشگاه¬ها و سازمان‌های مرتبط با ارتباطات و بلا جهت بهبود وتسهیل ارتباطات مرتبط با بلا؛
با تمایل به اطمینان از دسترسی قابل اتکاء و سریع به منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی؛ و
تمایل مضاعف به تسهیل همکاری بین المللی برای کاهش تأثیر بلایا؛
به‌شرح زیر توافق نموده اند:
ماده 1- تعاریف
اصطلاحات مندرج در زیر، از نظر این کنواسیون دارای معانی زیر می‌باشند، مگر اینکه در متنی که به‌کار رفتهاند به‌گونه دیگری مشخص شده باشد:
1- «کشور عضو» یعنی کشوری که موافقت نموده است تا ملزم به این کنوانسیون باشد.
2- «کشور عضو یاری رسان» یعنی کشور عضو این کنوانسیون که به‌موجب آن کمک مخابراتی ارائه می نماید.
3- «کشور عضو درخواست‌کننده» یعنی کشور عضو این کنوانسیون که به‌موجب آن، درخواست کمک مخابراتی می نماید.
4- «این کنوانسیون» یعنی کنوانسیون تمپره در مورد ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادی
5- «امین اسناد» یعنی امین اسناد این کنوانسیون، به‌ترتیبی که در ماده(16) مقرر شده است.
6- «بلا» یعنی اخلال جدی درعملکرد جامعه که تهدیدی قابل توجه و فراگیر را متوجه زندگی و سلامت انسانی، اموال یا محیط زیست می کند، اعم از اینکه ناشی از سانحه، عمل طبیعی یا انسانی باشد، و اعم از اینکه ناگهانی یا در نتیجه فرآیندهای پیچیده درازمدت گسترش یابد.
7- «کاهش بلا» یعنی اقداماتی که برای پیشگیری، پیش بینی، آمادگی، واکنش، کنترل و یا کاهش تأثیر بلا در نظر گرفته شده است.
8- «مخاطره بهداشتی» یعنی شیوع ناگهانی بیماری عفونی، نظیر یک بیماری مسری یا همه‌گیر، یا رویداد دیگری که یک تهدید اساسی را متوجه زندگی یا سلامت انسانی می کند و دارای توان بالقوه آغاز یک بلا است.
9- «مخاطره طبیعی» یعنی رویداد یا فرآیندی نظیر زلزله، آتش-سوزی، سیل، طوفان، رانش زمین، بهمن، گردباد، سونامی، هجوم حشرات، خشکسالی یا فوران آتشفشان که دارای توان بالقوه آغاز یک بلا است.
10- «سازمان غیردولتی» یعنی هر سازمانی، از جمله شخصیت حقیقی یا حقوقی شرکتی، غیر از دولت یا سازمان‌های دولتی یا بین‌دولتی که با کاهش بلا و امدادرسانی و یا ارائه منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و امدادرسانی سر وکار دارد.
11- «مؤسسه غیردولتی» یعنی هر مؤسسهای غیر از دولت از جمله سازمان‌های غیردولتی و نهضت صلیب سرخ و هلال احمر که با کاهش بلا و امدادرسانی و یا ارائه منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و امدادرسانی سر وکار دارد.
12- «عملیات امدادی» یعنی فعالیت‌هایی که برای کاهش تلفات انسانی، رنج بشری و زیان وارده ناشی از یک بلا به اموال و یا محیط زیست طراحی شدهاند.
13- «کمک مخابراتی» یعنی ارائه منابع مخابراتی یا منابع یا حمایتهای مورد نظر دیگر جهت تسهیل استفاده از منابع مخابراتی
14- «منابع مخابراتی» یعنی کارکنان، تجهیزات، ادوات، اطلاعات، آموزش، طیف بسامد رادیویی، ظرفیت شبکه یا ارسال پیام یا منابع ضروری دیگر برای مخابرات
15- «مخابرات» یعنی هرگونه انتقال، انتشار، یا دریافت نمادها، علایم، نوشته، تصاویر، اصوات یا هرگونه اطلاعات، از طریق سیم، رادیو، فیبرنوری یا سامانههای الکترومغناطیسی دیگر
ماده 2- هماهنگی
1- هماهنگ‌کننده امداد اضطراری سازمان ملل متحد، هماهنگ کننده عملیاتی این کنوانسیون خواهد بود و مسؤولیت های مربوط به هماهنگ کننده عملیاتی را که در مواد (3)، (4)، (6) ،(7)، (8) و (9) مشخص شده است انجام خواهد داد.
2- هماهنگ‌کننده عملیاتی خواستار همکاری با دیگر نهادهای مربوط سازمان ملل متحد، به‌ویژه اتحادیه بین المللی مخابرات خواهد شد تا وی را در جهت تحقق اهداف این کنوانسیون و به ویژه، مسؤولیت های مندرج در مواد (8) و (9) یاری کنند و پشتیبانی فنی ضروری را طبق اهداف آن نهادها ارائه نمایند.
3- مسؤولیت های هماهنگ‌کننده عملیاتی به‌موجب این کنوانسیون به فعالیت‌های هماهنگی با ماهیت بین المللی محدود می شود.
ماده 3- مقررات عمومی
1- کشورهای عضو برای تسهیل استفاده از منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و عملیات امدادی میان خود و مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی، طبق مفاد این کنوانسیون همکاری خواهند نمود.
2- استفاده مزبور می تواند شامل موارد زیر باشد اما محدود به آنها نمی¬گردد:
الف) استقرار تجهیزات مخابراتی زمینی و ماهواره ای جهت پیش‌بینی، رصد و ارائه اطلاعات مربوط به مخاطرات طبیعی، مخاطرات بهداشتی و بلایا
ب) تبادل اطلاعات مربوط به مخاطرات طبیعی، مخاطرات بهداشتی و بلایا درمیان کشورهای عضو و کشورهای دیگر، مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی و انتشار اطلاعات مزبور بین عموم، به‌ویژه بین جوامع در معرض خطر
پ) ارائه کمک مخابراتی سریع برای کاهش تأثیر بلا؛ و
ت) استقرار و به‌کارگیری منابع مخابراتی قابل اتکاء و انعطاف‌پذیر جهت استفاده سازمان‌های امداد و کمک بشردوستانه
3- کشورهای عضو جهت تسهیل چنین کارکردی، می توانند ترتیبات یا موافقتنامه های دوجانبه یا چندجانبه را منعقد نمایند.
4- کشورهای عضو با رایزنی با اتحادیه بین المللی مخابرات، امین اسناد، و دیگر مؤسسات مرتبط سازمان ملل متحد و سازمان‌های بین دولتی و غیردولتی از هماهنگ کننده عملیاتی درخواست می کنند که تمام تلاش خود را طبق مفاد این کنوانسیون در موارد زیر به‌کار ببندد:
الف) ارائه موافقتنامه های نمونه که می توانند به عنوان مبنایی برای موافقتنامه های چندجانبه یا دوجانبه تسهیل‌کننده ارائه منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و امدادرسانی استفاده شوند، با رایزنی با کشورهای عضو؛
ب) در دسترس قرار دادن موافقتنامه های نمونه، بهترین شیوه ها و اطلاعات مرتبط دیگر از طریق ابزار الکترونیکی و ساز و کارهای مناسب دیگر برای کشورهای عضو، کشورهای دیگر، مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین‌دولتی که ارائه منابع مخابراتی برای کاهش بلا و امدادرسانی سر و کار دارند؛
پ) توسعه، به‌کارگیری و حفظ اطلاعات جمعآوریشده و رویه‌های انتشار و نظام های ضروری برای اجرای کنوانسیون؛
ت) آگاه‌کردن کشورهای عضو از شرایط این کنوانسیون و تسهیل و پشتیبانی از همکاری میان کشورهای عضو که در کنوانسیون پیش‌بینی گردیده است.
5- کشورهای عضو برای بهبود توانایی سازمان‌های دولتی، مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی جهت ایجاد ساز و کارهایی برای آموزش به‌کارگیری تجهیزات و دوره های آموزشی توسعه، طراحی و ساخت تأسیسات مخابراتی اضطراری برای پیش گیری، رصد و کاهش بلا با یکدیگر همکاری خواهند نمود.
ماده 4- ارائه کمک مخابراتی
1- کشور عضوی که برای کاهش بلا و امدادرسانی کمک مخابراتی را درخواست می‌کند، می‌تواند چنین کمکی را، به‌صورت مستقیم یا از طریق هماهنگ‌کننده عملیاتی، از هر کشور عضو دیگر درخواست کند. اگر درخواست از طریق هماهنگ‌کننده عملیاتی انجام شود، هماهنگ‌کننده عملیاتی در اسرع وقت این اطلاعات را بین همه کشورهای عضو دیگر مربوط منتشر خواهد کرد. اگر درخواست به‌صورت مستقیم به کشور عضو دیگر ارائه شود، کشور عضو درخواست‌کننده هر چه سریعتر هماهنگ‌کننده عملیاتی را از آن آگاه خواهد ساخت.
2- کشور عضو درخواست‌کننده کمک مخابراتی، دامنه و نوع کمک مورد نیاز و اقدامات انجام شده به‌موجب مواد (5) و (9) این کنوانسیون را مشخص خواهد نمود و در صورت امکان، هرگونه اطلاعات ضروری دیگر برای تعیین میزان توانایی آن کشور عضو در برآورده کردن درخواست را در اختیار آن کشور عضو که از آن درخواست شده است و یا هماهنگ‌کننده عملیاتی قرار خواهد داد.
3- هر کشور عضوی که درخواست کمک مخابراتی، به‌طور مستقیم یا از طریق هماهنگ‌کننده عملیاتی، به آن ارجاع شده است، اینکه کمک را به‌صورت مستقیم یا به‌گونه دیگر ارائه می¬کند و دامنه شمول، قیود، شرایط، محدودیتها و هزینه قابل اعمال در مورد چنین کمکی را فوری مشخص و به آگاهی کشور عضو درخواست‌کننده خواهد رساند.
4- هر کشور عضو که مصمم به ارائه کمک مخابراتی باشد هر چه سریعتر هماهنگ‌کننده عملیاتی را از آن آگاه خواهد نمود.
5- به‌موجب این کنوانسیون هیچ¬¬گونه کمک مخابراتی بدون رضایت کشور عضو درخواست‌کننده ارائه نخواهد گردید. کشور عضو درخواست‌کننده به‌موجب این کنوانسیون و طبق قانون و سیاست ملی موجود خود، اختیار دارد همه یا بخشی از هرگونه کمک مخابراتی پیشنهادی را خواهد داشت.
6- کشورهای عضو، حق کشورهای عضو درخواست‌کننده را برای درخواست کمک مخابراتی به‌صورت مستقیم از مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی و حق مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی را به‌موجب قوانینی که تابع آن هستند، به رسمیت می‌شناسند تا براساس این ماده به کشورهای عضو درخواست‌کننده کمک مخابراتی نمایند.
7- مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی نمی‌تواند یک کشور عضو درخواست‌کننده باشد و نمی‌تواند به‌موجب این کنوانسیون درخواست کمک مخابراتی نماید.
8- هیچ‌یک از مفاد این کنوانسیون با حق کشور عضو به‌موجب قانون ملی آن برای مدیریت، کنترل، هماهنگی و نظارت بر کمک مخابراتی ارائه‌شده به‌موجب این کنوانسیون در داخل قلمرو آن در تعارض نخواهد بود.
ماده 5- مزایا، مصونیت‌ها و تسهیلات
1- کشور عضو درخواست‌کننده تا حدی که به‌موجب قانون ملی خود مجاز است، اشخاصی غیر از اتباع خود و سازمان‌هایی غیر از آنهایی که مقر آنها در قلمرو آن قرار دارد یا مقیم آن هستند و به‌موجب این کنوانسیون برای ارائه کمک مخابراتی عمل می‌کنند و توسط کشور عضو درخواست‌کننده به آنها اطلاع‌رسانی شده و توسط کشور مزبور پذیرفته شده¬اند، مزایا، مصونیت‌ها و تسهیلات لازم از جمله موارد زیر را برای انجام درست وظایف آنها اعطاء خواهد کرد، اما محدود به این موارد نمی‌گردد:
الف) مصونیت از توقیف، بازداشت و رعایت تشریفات قانونی از جمله صلاحیت کیفری، مدنی و اداری کشور عضو درخواست‌کننده، درخصوص فعل یا ترک فعل که به‌طور خاص و مستقیم به ارائه کمک مخابراتی مربوط می‌شود؛
ب) معافیت از مالیات، عوارض یا هزینه‌های دیگر به‌استثنای هزینه‌هایی که معمولاً در قیمت کالاها یا خدمات لحاظ می‌شود، در مورد انجام وظایف کمک‌رسانی آنها یا بر روی تجهیزات، ادوات و دیگر اموال آورده‌شده به قلمرو کشور عضو درخواست‌کننده یا خریداری‌شده در آن برای ارائه کمک مخابراتی به‌موجب این کنوانسیون؛ و
پ) مصونیت از ضبط، توقیف یا مصادره تجهیزات، ادوات و اموال مزبور
2- کشور عضو درخواست کننده درحد تواناییهای خود، امکانات و خدمات محلی را برای اجرای شایسته و کارآمد کمک مخابراتی ارائه خواهد نمود از جمله حصول اطمینان از اینکه برای تجهیزات مخابراتی واردشده به قلمرو خود به‌موجب این کنوانسیون در اسرع وقت پروانه صادر خواهد شد یا طبق قوانین و مقررات داخلی خود از چنین پروانه‌ای معاف خواهند شد.
3- کشور عضو درخواست کننده حفاظت از کارکنان، تجهیزات و ادوات واردشده به قلمرو خود را به‌موجب این کنوانسیون تضمین خواهد کرد.
4- مالکیت تجهیزات و ادوات فراهم‌شده طبق این کنوانسیون تأثیری بر استفاده از آنها به‌موجب شرایط این کنوانسیون نخواهد گذاشت. کشور عضو درخواست‌کننده عودت سریع این تجهیزات، ادوات و اموال را به کشور عضو یاری‌رسان واقعی تضمین خواهد نمود.
5- کشور عضو درخواست‌کننده استقرار یا استفاده از هر کدام از منابع مخابراتی ارائه‌شده به‌موجب این کنوانسیون را برای مقاصدی که به‌طور مستقیم به پیش‌بینی، آمادگی، واکنش، رصد، کاهش تأثیر یا ارائه امدادرسانی در طی بلایا یا متعاقب آن مرتبط نباشد، سوق نخواهد داد.
6- هیچ‌یک از مفاد این ماده هیچ یک از کشورهای عضو درخواست‌کننده را ملزم نخواهد نمود تا مزایا و مصونیتهایی را به اتباع خود یا ساکنین دائمی، یا سازمان‌های دارای مقر یا مقیم در داخل قلمرو خود اعطاء نماید.
7- بدون خدشه بر مزایا و مصونیت‌های طبق این ماده، کلیه اشخاصی که برای ارائه کمک مخابراتی یا تسهیل استفاده از منابع مخابراتی به‌گونه دیگری به‌موجب این کنوانسیون، به قلمرو کشور عضو وارد میشوند و همه سازمان‌هایی که کمک مخابراتی را ارائه می‌کنند یا استفاده از منابع مخابراتی را به‌موجب این کنوانسیون به‌گونه دیگری تسهیل می‌کنند متعهد به احترام به قوانین و مقررات آن کشور عضو هستند. این اشخاص و سازمان‌ها همچنین مکلف به عدم مداخله در امور داخلی کشور عضوی می‌باشند که وارد قلمرو آن شدهاند.
8- هیچ‌یک از مفاد این ماده به حقوق و تعهدات مربوط به مزایا و مصونیت‌های ارائه‌شده به اشخاص و سازمان‌هایی که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در کمک مخابراتی شرکت می‌کنند، به‌موجب موافقتنامه‌های بین‌المللی دیگر (از جمله کنوانسیون مزایا و مصونیت‌های سازمان ملل متحد، مصوب مجمع عمومی در تاریخ 13 فوریه 1946(24 بهمن 1324) و کنوانسیون مزایا و مصونیت‌های آژانسهای تخصصی، مصوب مجمع عمومی در تاریخ 21 نوامبر 1947 (29 آبان 1326) یا حقوق بین‌الملل، خدشه وارد نخواهد ساخت.
ماده 6- خاتمه کمک
1- کشور عضو درخواست‌کننده یا کشور عضو یاری‌رسان در هر زمانی می‌توانند به کمک مخابراتی دریافتی یا ارائه‌شده به‌موجب ماده (4) از طریق ارائه اطلاعیه کتبی خاتمه دهند. به‌محض چنین اطلاعیهای، کشورهای عضو درگیر با مدنظر قرار دادن تأثیر این خاتمه بر مخاطره انداختن زندگی انسانی و عملیات امدادرسانی جاری، برای پیش‌بینی پایان شایسته و سریع کمک با یکدیگر رایزنی خواهند نمود.
2- کشورهای عضو دخیل در ارائه یا دریافت کمک مخابراتی به‌موجب این کنوانسیون، متعاقب خاتمه چنین کمکی، مشمول شرایط این کنوانسیون باقی خواهند ماند.
3- هر کشور عضو درخواست‌کننده خاتمه کمک مخابراتی، هماهنگ‌کننده عملیاتی را از این درخواست آگاه خواهد نمود. هماهنگ‌کننده عملیاتی چنین کمکی را همان‌گونه که درخواست شده است و برای تسهیل خاتمه کمک مخابراتی ضروری است، ارائه خواهد نمود.
ماده 7- پرداخت یا بازپرداخت هزینه‌ها یا حقالزحمهها
1- کشور عضو می‌تواند با مدنظر قرار دادن محتوای بند (9) این ماده ارائه کمک مخابراتی جهت کاهش بلا و امدادرسانی را مقید به توافقی برای پرداخت یا بازپرداخت هزینه‌ها یا دستمزدهای مشخص‌شده بنماید.
2- زمانی که چنین شرطی وجود داشته باشد، کشورهای عضو پیش از ارائه کمک مخابراتی به‌صورت کتبی موارد زیر را قید خواهند نمود:
الف) الزام به پرداخت یا بازپرداخت؛
ب) مقادیر پرداخت یا بازپرداخت یا شرایطی که به‌موجب آن موارد مزبور محاسبه خواهد شد؛ و
پ) هرگونه قیود، شرایط یا محدودیت‌های قابل اعمال برای چنین پرداختها یا بازپرداختها، ازجمله ارزی که پرداختها یا بازپرداختهای مزبور به آن ارز انجام شود، اما محدود به این موارد نمی‌گردد.
3- الزامات جزءهای (ب) و (پ) بند (2) این ماده ممکن است با رجوع به تعرفهها، نرخ ها یا قیمتهای منتشرشده محقق شوند.
4- به‌منظور این که مذاکرات مربوط به موافقتنامه‌های پرداخت یا بازپرداخت، ارائه کمک مخابراتی را با تأخیر غیرموجه مواجه نکند، هماهنگ‌کننده عملیاتی، با رایزنی با کشورهای عضو، موافقتنامه نمونه پرداخت و بازپرداخت را تدوین خواهد کرد که می‌تواند مبنایی را برای مذاکرات مربوط به تعهدات پرداخت یا بازپرداخت به‌موجب این ماده فراهم کند.
5- هیچ‌یک از کشورهای عضو بدون اظهار رضایت اولیه خود درخصوص قیود مطرح‌شده از سوی کشور عضو یاری‌رسان به‌موجب بند(2) این ماده، متعهد به پرداخت یا بازپرداخت هزینه‌ها یا حقالزحمهها به‌موجب این کنوانسیون نخواهد بود.
6- زمانی که ارائه کمک مخابراتی به نحو شایستهای منوط به پرداخت یا بازپرداخت هزینه‌ها یا حقالزحمهها به‌موجب این ماده شده باشد، چنین پرداخت یا بازپرداختی فوری پس از ارسال درخواست پرداخت یا بازپرداخت از سوی کشور عضو یاری‌رسان صورت خواهد گرفت.
7- وجوه پرداختی یا بازپرداختی مرتبط با ارائه کمک مخابراتی توسط کشور عضو درخواست‌کننده، آزادانه قابل انتقال به خارج از قلمرو کشور عضو درخواست‌کننده خواهد بود و انجام آن با تأخیر نخواهد بود یا از آن خودداری نخواهد شد.
8- در تعیین این که آیا ارائه کمک مخابراتی مقید به موافقتنامهای برای پرداخت یا بازپرداخت هزینه‌ها یا حق¬الزحمههای مشخص‌شده، میزان چنین هزینه‌ها یا حقالزحمهها، قیود و شرایط و محدودیت مرتبط با پرداخت یا بازپرداخت آنها بشود یا نشود، کشورهای عضو در میان عوامل مرتبط دیگر، موارد زیر را در نظر خواهند گرفت:
الف) اصول سازمان ملل متحد درخصوص کمک بشردوستانه؛
ب) ماهیت بلا، مخاطره طبیعی یا مخاطره بهداشتی؛
پ) تأثیر یا تأثیر احتمالی بلا؛
ت) مکان اصلی بلا؛
ث) ناحیه متأثر یا دارای احتمال تحت تأثیر قرارگرفتن به‌واسطه بلا؛
ج) بروز بلایای پیشین و احتمال بروز بلایای آتی در ناحیه متأثر؛
چ) ظرفیت هر کشور عضو متأثر به‌وسیله بلا، مخاطره طبیعی یا مخاطره بهداشتی برای آمادگی یا واکنش به چنین رویدادی؛ و
ح) نیازهای کشورهای در حال توسعه
9- این ماده در مورد آن دسته از وضعیتهایی که در آنها کمک مخابراتی توسط مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی ارائه شده است نیز اعمال خواهد شد، مشروط بر اینکه:
الف) کشور عضو درخواست‌کننده با ارائه چنین کمک مخابراتی برای کاهش بلا و عملیات امدادرسانی موافقت کرده و آن را خاتمه نبخشیده باشد؛
ب) مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین‌دولتی که چنین کمک مخابراتی را ارائه می‌کند تبعیت خود را از این ماده و مواد (4) و (5) به کشور عضو درخواست‌کننده اعلام کرده باشد؛ و
پ) اعمال این ماده با هیچ‌یک از موافقتنامه‌های دیگر مربوط به روابط میان کشور عضو درخواست‌کننده و مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی ارائه‌کننده چنین کمک مخابراتی در تناقض نباشد.
ماده 8- فهرست اطلاعات کمک مخابراتی
1- هر کشور عضو اختیار(ات) خود در موارد زیر را به آگاهی هماهنگ‌کننده عملیاتی خواهد رساند:
الف) مسؤول‌بودن در مورد موضوعات ناشی از قیود این کنوانسیون و مجاز بودن به درخواست، ایجاب، قبول و خاتمه کمک مخابراتی؛ و
ب) صلاحیت شناسایی منابع دولتی، بین دولتی و یا غیردولتی، که می‌توانند برای تسهیل استفاده از منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و عملیات امدادرسانی، از جمله ارائه کمک مخابراتی، در دسترس قرار گیرد.
2- هر کشور عضو برای آگاه‌سازی فوری هماهنگ‌کننده عملیاتی از تغییرات در اطلاعات ارائه‌شده به‌موجب این ماده تلاش خواهد کرد.
3- هماهنگ کننده عملیاتی می‌تواند اطلاعیه صادره از یک مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی را درخصوص تشریفات آنها برای اختیار ایجاب و خاتمه کمک مخابراتی به‌شرح این ماده بپذیرد.
4- یک کشور عضو، مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی می‌تواند، بنا بر صلاحدید خود، در سندی که نزد هماهنگ‌کننده عملیاتی می‌سپارد، اطلاعاتی را درباره منابع مخابراتی مشخص و برنامه‌های مورد نظر برای استفاده از این منابع جهت پاسخ به درخواست کشور عضو درخواست‌کننده برای ارائه کمک مخابراتی بگنجاند.
5- هماهنگ‌کننده عملیاتی رونوشت‌های مربوط به تمام فهرست اختیارات را حفظ کرده و به سرعت چنین سندی را به کشورهای عضو، کشورهای دیگر، و مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی مربوط ارسال خواهد نمود، مگر اینکه کشور عضو، مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی پیشاپیش به‌صورت کتبی مشخص کرده باشد که توزیع سند آن، محدود شود.
6- هماهنگ‌کننده عملیاتی با سند سپرده‌شده به‌وسیله مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های بین دولتی را به همان شیوه اسناد سپرده‌شده به‌وسیله کشورهای عضو رفتار خواهد نمود.
ماده 9- موانع مقرراتی
1- کشورهای عضو باید، در صورت امکان و طبق قوانین ملی خود، موانع مقرراتی موجود برای استفاده از منابع مخابراتی را برای کاهش بلا و عملیات امدادی، از جمله ارائه کمک مخابراتی را کاهش خواهند داد یا برطرف خواهند نمود.
2- موانع مقرراتی ممکن است شامل موارد زیر باشد ولی محدود به آنها نمی‌گردد:
الف) مقرراتی که واردات یا صادرات تجهیزات مخابراتی را محدود می‌کند؛
ب) مقرراتی که استفاده از تجهیزات مخابراتی یا طیف بسامد رادیویی را محدود می‌کند؛
پ) مقرراتی که تردد کارکنانی را محدود می‌کند که از تجهیزات مخابراتی بهره‌برداری می‌کنند یا حضور آنها برای استفاده کارآمد از این تجهیزات ضروری است؛
ت) مقرراتی که گذر منابع مخابراتی را به داخل یا به بیرون و از طریق قلمرو کشور عضو محدود می‌کنند؛
ث) تأخیر در اجرای چنین مقرراتی
3- کاهش موانع مقرراتی می‌تواند به‌صورت زیر انجام شود، اما محدود به آنها نمی‌گردد؛
الف) بازنگری مقررات؛
ب) معافیت منابع مخابراتی مشخص‌شده از اعمال مقررات مزبور در مدت زمان استفاده از آنها برای کاهش بلا و عملیات امدادرسانی؛
پ) ترخیص پیشاپیش منابع مخابراتی جهت استفاده در کاهش بلا و عملیات امدادرسانی، طبق مقررات مزبور؛
ت) به رسمیت شناختن تأییدیه نوع خارجی تجهیزات مخابراتی یا صدور مجوزهای بهره‌برداری؛
ث) بررسی سریع منابع مخابراتی جهت استفاده در کاهش بلا و عملیات امدادرسانی، طبق مقررات مزبور؛ و
ج) لغو موقت مقررات استفاده از منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و عملیات امدادرسانی.
4- هر کشور عضو، به درخواست هر کشور عضو دیگر و تا حدی که به‌موجب قوانین داخلی خود مجاز است، گذر کارکنان، تجهیزات، ادوات و اطلاعات مربوط به استفاده از منابع مخابراتی جهت کاهش بلا و عملیات امدادرسانی را به داخل، بیرون از یا از طریق قلمرو خود تسهیل خواهد نمود.
5- هر کشور عضو، هماهنگ‌کننده عملیاتی و کشورهای عضو دیگر را، به‌صورت مستقیم یا از طریق هماهنگ‌کننده عملیاتی، از موارد زیر آگاه خواهد کرد:
الف) اقدامات صورت‌گرفته، به‌موجب این کنوانسیون، برای کاهش یا برطرف نمودن موانع مقرراتی؛
ب) رویه‌های موجود، به‌موجب این کنوانسیون، برای کشورهای عضو، کشورهای دیگر، مؤسسات غیردولتی و یا سازمان‌های بین دولتی جهت معافیت منابع مخابراتی مشخص‌شده مورد استفاده جهت کاهش بلا و عملیات امدادرسانی از اعمال چنین مقرراتی، ترخیص پیشاپیش یا بررسی سریع چنین منابعی با رعایت مقررات حاکم، پذیرش و تأییدیه نوع خارجی این منابع، یا لغو موقت به غیر از مقررات قابل اعمال برای چنین منابعی؛ و
پ) قیود، شرایط و محدودیت‌های مرتبط با استفاده از چنین رویه‌هایی، در صورت وجود
6- هماهنگ‌کننده عملیاتی به‌طور مرتب و سریع فهرست روزآمدی از اقدامات، دامنه شمول آنها و قیود، شرایط و محدودیت‌های مرتبط با استفاده آنها را در صورت وجود، در اختیار کشورهای عضو، کشورهای دیگر، مؤسسات غیردولتی و سازمان‌های درون دولتی قرار خواهد داد.
7- هیچ یک از مفاد این ماده نقض یا لغو تعهدات و مسؤولیت‌های وضع‌شده به‌موجب قانون داخلی، حقوق بین‌الملل یا موافقتنامه‌های چندجانبه یا دوجانبه، از جمله تعهدات و مسؤولیت‌های مربوط به کنترلهای گمرکی و صادراتی را تجویز نخواهد کرد.
ماده 10- ارتباط با سایر موافقتنامه‌های بین‌المللی
این کنوانسیون حقوق و تعهدات کشورهای عضو ناشی از موافقتنامه‌های بین‌المللی دیگر یا حقوق بین‌الملل را تحت تأثیر قرار نخواهد داد.
ماده 11- حل و فصل اختلاف
1- در صورت اختلاف میان کشورهای عضو در خصوص تفسیر یا اجرای این کنوانسیون، کشورهای عضو درگیر اختلاف به‌منظور حل و فصل اختلاف با یکدیگر رایزنی خواهند کرد. این رایزنی به‌محض تسلیم اطلاعیه کتبی، از سوی یک کشور عضو به کشور عضو دیگر، درخصوص وجود اختلاف به‌موجب این کنوانسیون فوری آغاز خواهد شد. کشور عضوی که اطلاعیه کتبی وجود اختلاف را ارائه می‌دهد فوری یک نسخه از اطلاعیه مزبور را به امین اسناد تحویل خواهد داد.
2- چنانچه اختلاف میان کشورهای عضو ظرف مدت شش ماه از زمان تحویل اطلاعیه کتبی به کشور عضو درگیر اختلاف حل و فصل نگردد، کشورهای عضو درگیر اختلاف می‌توانند از هر کشور عضو دیگر، دولت، مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی درخواست نمایند از مساعی جمیله خود برای تسهیل حل و فصل اختلاف استفاده نمایند.
3- اگر هیچ‌کدام از کشورهای عضو درصدد جلب مساعی جمیله کشور عضو دیگر، دولت، مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی برنیاید، یا اگر به‌کارگیری مساعی جمیله، حل و فصل اختلاف را ظرف مدت شش ماه از زمان درخواست مساعی جمیله، تسهیل ننماید، در این صورت هر یک از کشورهای عضو درگیر اختلاف می‌تواند:
الف) درخواست کند که اختلاف به داوری لازم‌الاتباع ارجاع شود؛ یا
ب) اختلاف را به دیوان بین‌المللی دادگستری برای تصمیم‌گیری ارجاع دهد، مشروط بر اینکه هر دو کشور عضو درگیر اختلاف، در زمان امضاء، تصویب یا الحاق به این کنوانسیون، یا در هر زمان پس از آن، صلاحیت دیوان بین‌المللی دادگستری را در خصوص چنین اختلاف‌هایی پذیرفته باشند.
4- هنگامی که کشورهای عضو درگیر اختلاف مربوط درخواست کنند که اختلاف به داوری لازم‌الاتباع ارجاع شود و اختلاف را به دیوان بین‌المللی دادگستری برای تصمیم‌گیری ارجاع کنند، ارجاع به دیوان بین‌المللی دادگستری دارای اولویت خواهد بود.
5- در صورت اختلاف میان یک کشور عضو درخواست‌کننده کمک مخابراتی و یک مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی که در بیرون از قلمرو کشور عضو مرتبط با ارائه کمک مخابراتی به‌موجب ماده (4) دارای مقر است یا اقامت دارد، ادعای مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی ممکن است به‌طور مستقیم توسط کشور عضوی که مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی در آن دارای مقر یا مقیم آن است، به‌عنوان یک دعوی دولت با دولت به‌موجب این ماده حمایت شود، مشروط بر اینکه چنین حمایتی با هیچ توافق دیگری میان کشور عضو و مؤسسه غیردولتی یا سازمان بین دولتی درگیر اختلاف تناقض نداشته باشد.
6- هنگام امضاء، تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق به این کنوانسیون، یک کشور می‌تواند اعلام کند که خود را ملزم به هر یک یا هر دو تشریفات حل و فصل اختلاف پیش‌بینی‌شده در بند (3) در بالا، نمی‌داند. کشورهای عضو دیگر در مورد کشور عضوی که چنین اطلاعیهای برای آن لازم‌الاجراء است، ملتزم به تشریفات حل و فصل اختلاف پیش‌بینی‌شده در بند (3) نخواهند بود.
ماده 12- لازم‌الاجراء شدن
1- این کنوانسیون برای امضای همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد یا اتحادیه بین‌المللی مخابرات در فرآهمایی بین دولتی مخابرات اضطراری هستند در تمپره در تاریخ 18 ژوئن 1998 (28 خرداد 1377) و پس از آن در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، از تاریخ 22 ژوئن 1998 تا 21 ژوئن 2003 (1 تیر 1377 تا 31 خرداد 1382) مفتوح می‌باشد.
2- هر کشور می‌تواند رضایت خود را برای التزام به این کنوانسیون بهصورتهای زیر اعلام کند:
الف) از طریق امضاء (امضای قطعی)؛
ب) از طریق امضاء منوط به تنفیذ، پذیرش یا تصویب و پس از آن، سپردن سند تنفیذ، پذیرش یا تصویب؛ یا
پ) از طریق سپردن سند الحاق
3- این کنوانسیون سی روز پس از سپردن اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق یا امضای قطعی سی دولت لازم‌الاجراء خواهد شد.
4- این کنوانسیون برای هر کشوری که به‌صورت قطعی کنوانسیون را امضاء می‌کند یا اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق را می‌سپارد؛ پس از تحقق الزام مقررشده در بند (3) این ماده، سی روز پس از تاریخ امضای قطعی یا رضایت برای ملزم شدن، لازم‌الاجراء خواهد شد.
ماده 13- اصلاحات
1- هر کشور عضو می‌تواند اصلاحاتی را برای این کنوانسیون با تسلیم اصلاحات مزبور به امین اسناد، پیشنهاد دهد. امین اسناد موارد مزبور را جهت تصویب به آگاهی کشورهای عضو دیگر خواهد رساند.
2- کشورهای عضو، امین اسناد را از تصویب یا عدم تصویب اصلاحات پیشنهادی مزبور ظرف مدت صد‌و‌هشتاد روز پس از دریافت آنها آگاه خواهند کرد.
3- هر اصلاحیه تصویب‌شده توسط دو‌سوم همه کشورهای عضو، در پروتکلی تنظیم خواهد شد که برای امضای همه کشورهای عضو در محل استقرار امین اسناد مفتوح می‌باشد.
4- پروتکل به همان شیوهای لازم‌الاجراء خواهد شد که این کنوانسیون لازم‌الاجراء می‌شود. برای هر کشور عضوی که پروتکل را به‌صورت قطعی امضاء می‌کند یا سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق را می‌سپارد، پس از تحقق الزامات لازم‌الاجراء شدن پروتکل، پروتکل برای کشور مزبور سی روز پس از تاریخ امضای قطعی یا رضایت به ملتزم شدن، لازم‌الاجراء خواهد شد.
ماده 14- قیود تحدید تعهد
1- هنگام امضای قطعی، تصویب یا الحاق به این کنوانسیون یا هر اصلاحیه آن، یک کشور عضو می‌تواند قیود تحدید تعهدی را درنظر بگیرد.
2- یک کشور عضو می‌تواند در هر زمانی از طریق اطلاعیه کتبی به امین اسناد از قید تحدید تعهد پیشین خود صرف‌نظر کند. چنین انصرافی از قیود تحدید تعهد، فوری پس از اعلام به امین اسناد نافذ می‌شود.
ماده 15- فسخ
1- هر کشور عضو می‌تواند از طریق اطلاعیه کتبی به امین اسناد عضویت خود در این کنوانسیون را فسخ کند.
2- فسخ عضویت نود روز پس از تاریخ سپردن اطلاعیه کتبی نافذ خواهد شد.
3- بنا به درخواست دولت فسخکننده عضویت، تمامی رونوشت‌های فهرستهای اختیارات و اقدامات اتخاذشده و تشریفات موجود برای کاهش اقدامات مقرراتی که از سوی کشور عضو فسخکننده عضویت در این کنوانسیون ارائه شده است، از تاریخ نافذشدن فسخ عضویت مزبور بلااستفاده خواهند گردید.
ماده 16- امین اسناد
دبیرکل سازمان ملل متحد امین اسناد این کنوانسیون خواهد بود.
ماده 17- متون معتبر
نسخه اصلی این کنوانسیون، که متون عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیولی آن دارای اعتبار یکسان هستند، نزد امین اسناد سپرده خواهند شد. تنها متون معتبر انگلیسی، فرانسوی و اسپانیولی در تاریخ 18 ژوئن 1998 (28 خرداد 1377) در تمپره برای امضاء در دسترس خواهد بود. امین اسناد متون معتبر به زبانهای عربی، چینی و روسی را در اسرع وقت تهیه خواهد نمود.
